Moedig verhaal met waardevolle tips

Een leeservaring schrijven over een autobiografisch verhaal vind ik aartsmoeilijk, zeker een verhaal dat zo schrijnend is als dit. Eerst en vooral, wat een ontzettende moed was er nodig om dit op papier te zetten. Hoedje af voor Angelique dat ze dit heeft kunnen en durven schrijven. Dat zal allesbehalve gemakkelijk geweest zijn.

Des te waardevoller is de inhoud. Dit zal heel herkenbaar zijn voor anderen die dit meemaakten.
Naast haar verhaal geeft de auteur enkele (schokkende) cijfers mee over seksueel geweld. Daardoor benadrukt ze dat dit geen losstaand geval is. Ze geeft andere slachtoffers moed en geeft tips mee voor de omgeving. Niet alleen om misbruik te herkennen en erop te reageren, maar ook om als ouder je kinderen weerbaar te maken. Die laatste tips zijn hier blijven hangen en ga ik zeker proberen toe te passen in mijn opvoeding.

Enige verbeterpuntje is dat af en toe de doelgroep minder helder is. In sommige stukjes vertelt Angelique haar verhaal, dan reflecteert ze weer met zichzelf over herinneringen, in andere stukken richt ze zich tot andere slachtoffers, dan weer spreekt ze het bredere publiek aan om alert te zijn voor signalen. Allemaal erg waardevolle boodschappen, alleen het soms verwarrend dat ze op dezelfde bladzijde door elkaar staan. Voor de overzichtelijkheid was het misschien beter om die boodschappen elk hun eigen hoofdstuk te geven, bv. een reflectiehoofdstuk, een hoofdstuk dat zich tot andere slachtoffers richt en dan een hoofdstuk dat handvatten aanreikt voor de omgeving van mogelijke slachtoffers.

Een boek dat ik niet snel zal vergeten.