Lezersrecensie
Een warme, sfeervolle en spannende feelgood
Een mooie, warme en spannende feelgood vol herkenbare emoties, vriendschap en liefde. Ik las eerder al het heerlijke boek "Huis van de herfst" van Sandra en wauw wat kan zij fijn schrijven zeg, ik wil al haar boeken lezen!
Bo is een personage dat je meteen in je hart sluit en je ziet haar grote pluktuin en het gezellige winkeltje dat ze runt zo voor je door de beeldende schrijfstijl. Ze heeft leuke vriendinnen en geniet van haar eigen plekje in het dorp waar ze is opgegroeid. Maar Halloween is voor haar een beladen dag, haar verdriet en schuldgevoel is voelbaar tijdens het lezen.
Maar wat is er die avond nou echt gebeurd? Ze doet een schokkende ontdekking en dan wordt de waarheid over die fatale dag duidelijk.
"Bo heeft het prima naar haar zin in haar kleine huisje en winkel met pluktuin aan de rand van het bos. Alleen, ieder jaar rond Halloween keert ze naar binnen en siddert bij de herinnering aan wat er elf jaar geleden is gebeurd toen ze totaal onverwacht haar moeder verloor. Dit jaar probeert ze voor het eerst voorzichtig, op aandringen van een knappe, nieuwe dorpsgenoot, toch wat mee te doen aan alle festiviteiten. Het zorgt voor meer spanning dan ze kan verdragen."
Sandra heeft een vlotte, sfeervolle en beeldende schrijfstijl en ik heb dit boek in een ruk uitgelezen. Een warme roman die ook laat zien dat niet iedereen die je vertrouwt dat verdient. Dit verhaal laat je voelen dat geluk niet te koop is en als je het gevonden hebt moet je het vasthouden, zowel in de liefde als in je dagelijkse leven. Zal Bo ook haar eigen dromen blijven volgen?
Een voorbeeld van haar prachtige schrijfstijl:
"De afgelopen week had Bo ontzettend genoten van de laatste restjes zomerzon die haar grote tuin in een stralend gouden gloed zette. De zonnebloemen bloeiden nog volop, de wingerd aan de muur van haar winkeltje werd dieprood en de dahlia's hadden nog knoppen. Er waren nog volop bloemen om te plukken in haar zelfpluktuin, de kruiden in de kruidentuin geurden ook nog heerlijk".
Het is zo beeldend geschreven dat je alles voor je ziet en de herfstgeuren zoals kaneel en het brandende hout in de vuurkorven bijna ruikt. Het is een hartverwarmend en sfeervol boek vol fijne personages en met een lijntje spanning erin en het heeft me van begin tot eind geboeid. Wat heb ik genoten van dit boek en ik kijk nu alweer uit naar haar nieuwe feelgoodroman "Winterplein" die op 1 november verschijnt.
Bo is een personage dat je meteen in je hart sluit en je ziet haar grote pluktuin en het gezellige winkeltje dat ze runt zo voor je door de beeldende schrijfstijl. Ze heeft leuke vriendinnen en geniet van haar eigen plekje in het dorp waar ze is opgegroeid. Maar Halloween is voor haar een beladen dag, haar verdriet en schuldgevoel is voelbaar tijdens het lezen.
Maar wat is er die avond nou echt gebeurd? Ze doet een schokkende ontdekking en dan wordt de waarheid over die fatale dag duidelijk.
"Bo heeft het prima naar haar zin in haar kleine huisje en winkel met pluktuin aan de rand van het bos. Alleen, ieder jaar rond Halloween keert ze naar binnen en siddert bij de herinnering aan wat er elf jaar geleden is gebeurd toen ze totaal onverwacht haar moeder verloor. Dit jaar probeert ze voor het eerst voorzichtig, op aandringen van een knappe, nieuwe dorpsgenoot, toch wat mee te doen aan alle festiviteiten. Het zorgt voor meer spanning dan ze kan verdragen."
Sandra heeft een vlotte, sfeervolle en beeldende schrijfstijl en ik heb dit boek in een ruk uitgelezen. Een warme roman die ook laat zien dat niet iedereen die je vertrouwt dat verdient. Dit verhaal laat je voelen dat geluk niet te koop is en als je het gevonden hebt moet je het vasthouden, zowel in de liefde als in je dagelijkse leven. Zal Bo ook haar eigen dromen blijven volgen?
Een voorbeeld van haar prachtige schrijfstijl:
"De afgelopen week had Bo ontzettend genoten van de laatste restjes zomerzon die haar grote tuin in een stralend gouden gloed zette. De zonnebloemen bloeiden nog volop, de wingerd aan de muur van haar winkeltje werd dieprood en de dahlia's hadden nog knoppen. Er waren nog volop bloemen om te plukken in haar zelfpluktuin, de kruiden in de kruidentuin geurden ook nog heerlijk".
Het is zo beeldend geschreven dat je alles voor je ziet en de herfstgeuren zoals kaneel en het brandende hout in de vuurkorven bijna ruikt. Het is een hartverwarmend en sfeervol boek vol fijne personages en met een lijntje spanning erin en het heeft me van begin tot eind geboeid. Wat heb ik genoten van dit boek en ik kijk nu alweer uit naar haar nieuwe feelgoodroman "Winterplein" die op 1 november verschijnt.
1
Reageer op deze recensie
