Mooi eerbetoon

Prachtige cover! Op de achtergrond een brief, op de voorgrond klaprozen ter nagedachtenis aan de wereldoorlog en een zakhorloge die aangeeft dat liefde tijdloos is.
Binnenwerk zoals steeds op en top verzorgd met de nodige verluchting om het lezen zo aangenaam mogelijk te maken.
Terwijl de vrouw van Richard, Anna-Marie, op haar sterfbed ligt, ontvangt Richard een briefkaart van zijn eerste en grote liefde Josephine om hem nog een laatste maal te ontmoeten.
Hiermee start het verhaal van Richard Van Waeyenberghe. Doorheen het boek krijgen we een inkijk op zijn leven en liefdes door middel van tijdsprongen naar beide wereldoorlogen, de expo in 1958, de val van de Berlijnse muur, de Koude oorlog tot zijn inhuldiging als verzetsstrijder in 2017.
Een pakkend verhaal want niet alles is lief en leed maar ook heel veel kommer en kwel. Komt er ook nog een groot deel concentratiekampervaring aan te pas waarbij je heel stilletjes wordt omwille van de martelingen en erbarmelijke toestanden. Nooit zal ik het gewoon worden om dit te lezen.
Filip Bastien beschrijft de gebeurtenissen niet alleen ontroerend maar ook met de onvervalste Vlaamse schwung versterkt met de nodige portie verdoken humor. Met recht en reden heeft dit boek de Indie Award gewonnen voor meest memorabel personage want Richard heeft een plekje in mijn hart veroverd. Een mooier eerbetoon aan een grootvader is bijna ondenkbaar.
Met dit debuut ben ik er zeker van dat Filip Bastien nog maar pas begonnen is aan een carrière als schrijver maar dat er nog heel wat titels op zijn naam zullen volgen.