Goed jeugdboek!

In het begin vindt Romy het niet leuk als ze altijd naar haar oma moet na schooltijd. Haar ouders zijn gescheiden en haar moeder moet veel werken. Oma Stine heeft het altijd druk in haar kapsalon en ze is best streng. Het wordt anders als Romy ontdekt dat het niet helemaal goed gaat met oma.

Ik vind dit een erg goed jeugdboek met als thema’s gescheiden ouders en dementie. Mooi hoe de gevoelens van Romy beschreven worden en daarbij ook heel erg realistisch geschreven. Het stuk rondom haar demente oma vond ik daarbij erg herkenbaar.
“Nu praten we niet lang, of over simpele dingen. Ik vind het niet erg om hetzelfde nog een keer te vertellen. Als ik maar naast oma op de bank kan zitten en zij me tegen zich aantrekt. Dan zijn we gelukkig, ook zonder te praten.”

Gezien de titel had ik een ander einde verwacht, maar dit einde was ook mooi.

Ik ben heel benieuwd naar de verfilming van dit boek.