Fenomenale thriller

Het contrast kan niet groter zijn. Nog geen uur geleden zat ik uitgebreid te lunchen met vriendlief...
En nu? Nu zit ik voor mijn laptop en wil ik een leeservaring uit mijn mouw gaan schudden. Een poging tot, in ieder geval...
Want typen na zo'n heerlijke, ontspannen lunch met daarbij een glaasje prosecco, of twee, is een uitdaging. Maar ik wil jullie echt laten weten wat ik van "De stille patiënt - Alex Michaelides" vond. Dus bij deze:

Ik kan niet anders dan vol lof schrijven over deze fenomenale thriller. Fenomenaal! Want dat is deze thriller echt.
De schrijfstijl van Alex Michaelides was of is subliem. Het verhaal wordt verteld vanuit twee perspectieven. Vanuit Theo Faber (psychotherapeut) en vanuit Alicia Berenson (patiënt). En aan de manier van schrijven, is meteen duidelijk vanuit welk personage het verhaal verteld wordt.

De rust en de kalmte die Alex weet te vangen in het personage Theo Faber, komt heel geloofwaardig over. Als ik een voorstelling zou moeten maken van een psychotherapeut dan zou dit ook wel echt mijn voorstelling zijn. Tijdens het lezen kwam er ook echt een kalm, ontspannen gevoel over mij heen. Alsof je een patiëntencasus aan het lezen was. Alsof het echt gebeurd was. Ik kan het eigenlijk niet anders omschrijven dan dat. Heerlijk!

Elke avond pakte ik dan ook met plezier mijn e-reader erbij, omdat ik wilde weten waarom Alicia niet wilde praten. Ik wilde weten wat er gebeurd was op de avond dat zij haar man vermoord had. En vooral: Waarom?
Hoe verder je in het verhaal komt, hoe beter je de personages leert kennen. De 'character building' is dan ook erg sterk. Wat deze thriller nóg beter of sterker maakt. Ik houd er gewoon van als je de beweegredenen van personages gaat begrijpen.
En het leuke aan deze thriller is dat je je continue af vraagt wat Alicia er toe bracht haar man te vermoorden. Je bent voor jezelf aan het bepalen: Waarom? Dat maakt psychologische thrillers, naar mijn mening, ook zo leuk.

En dan komt het plot. Met uiteraard daarin een fantastische twist. Ik zou liegen als ik zeg dat ik het niet zag aankomen, want dat deed ik wel, maar dat maakt deze twist niet minder goed. Het zorgde echt voor een: - Maar - natuurlijk! Wat - een - fantastische - thriller - moment.
Wat mij betreft zou deze thriller zich dan ook goed lenen voor een verfilming. En dan zou ik hem zeker gaan kijken... Zelfs nu ik het einde al weet...
Één woord: Genoten! Een fantastisch debuut. Ik kan dan ook niet anders dan ***** - sterren geven.