Ontdekking van een groot schrijver

Toegegeven Fosse had een nobelprijs nodig om hem bij mij bekend te maken. Als eerste kennismaking is "Ochtend en Avond" een meevaller die naar meer smaakt geworden. Ook al is het eerste hoofdstuk van het zeer dunne boekje een moeilijke bevalling. Gezien de eerder genoemde bekroning gaan de gedachten onmiddellijk uit naar Beckett of Muller voor "de plaatsing" van deze novelle.
Fosse benadert met zijn schrijfstijl het denken en converseren van de heel gewone mensen die de hoofdrol in zijn boek spelen. Bedrieglijk eenvoudig zou ik die stijl niet durven noemen. Zonder te veel leestekens of hoofdletter lopen de zinnen in elkaar over. Maar eens in de sfeer en het ritme van het boek gekomen worden idd eerder gemoedstoestanden en gevoelens weet gegeven dan dat er een verhaal wordt verteld. Overpeinzingen zonder te vervallen in lang saai filosoferen.
Zodat wij als lezer uiteindelijk aankomen bij een sereen verhaal van iemand die gestorven is. Verstilde schoonheid die in zijn eenvoud en subtiliteit een enorme aantrekkelijkheid vindt. Het was een zeer mooie leeservaring en geeft Fosse idd een plaats tussen monumenten als Muller en Beckett.