Saaie schoonheid

J.M.G. Le Clezio zijn erkenbare stijlkenmerken komen allemaal aan bod in dit boek. Er zijn de prachtige (natuur)beschrijvingen van de streek in Mexico waar het verhaal zich afspeelt die een levendige voorstelling ervan mogelijk maken. De lezer wordt als het ware in het "landschap" in gezogen.
De aard van het verhaal, Franse wetenschapper trekt naar Mexico, maakt natuurlijk ook dat de schrijver zijn geliefd onderwerp, multiculturalisme, een voor de hand liggend onderwerp is. Het hoofdpersonage navigeert tussen de verschillende culturen in een zoektocht naar...ja naar wat ? Naar zichzelf, naar wetenschappelijke relevantie, naar liefde...?
En natuurlijk mag ook het zweverige niet ontbreken bij Le Clezio. In Urania is dat een groep hippies die een eigen zelfbedruipende gemeenschap hebben opgezet en die aanleiding is voor de auteur om zich even te laten gaan in overpeinzingen over mens en heelal, mystieke ervaringen en de zingeving van de mens. Met een beetje goede wil zou men het filosofische overpeinzingen kunnen noemen.
MAAR
Er zit zeer weinig drive in het verhaal, het leven rondom de hoofdfiguur kabbelt verder in het Mexicaanse kader. Alle clichés komen aan bod, de hyperrijken en de bezitloze armen en de botsingen tussen beiden, uitbuiting, hoeren,....Maar wacht niet op iets dat nu aanleiding zou kunnen zijn van enige spanning in het verhaal.
En toch heb ik het boek uitgelezen. De poëtische taal van Le Clezio is een fijnproeversgenoegen voor de lezer. De kenmerkende beeldende schrijfstijl doorweven met symboliek en metaforen maakt van het lezen alleen een groot genieten.
Drie sterren, wegens het saaie verhaal. Maar wie kan genieten van taal, zal aan dit boek voldoende plezier beleven om het toch als aanrader te bestempelen.