Tranentrekker nummer een van 2016

Daan en Nadia vertelt het verhaal over twee jongeren die elkaar toevallig tegen komen in het ziekenhuis. Daan is meer de stoere jongen die het liefst weer naar huis wilt, Nadia is heel erg gevoelig. Na hun eerste ontmoeting mag Nadia naar huis terwijl Daan moet blijven. Dit is het begin van hun mooie vriendschap.

Tijdens het lezen van Daan en Nadia moest ik enorm denken aan Fix you van Coldplay. Elke keer als ik Fix you hoor stromen de tranen over mijn wangen, dat is ook iets wat gebeurde tijdens het lezen van Daan en Nadia. Ik voel die overeenkomst wel op dat moment. Ik zeg pak die zakdoeken vast, bij mij was het vanaf pagina twintig al raak.

Daan is de gitarist in een band. Tijdens een concert zakt hij in elkaar. Dat is het begin van alle ellende. Daan blijkt dus een tumor bij zijn hersenen te hebben, een moeilijk behandelbare tumor. Nadia is in het ziekenhuis omdat zij een einde aan haar leven wou maken. Op het moment dat Daan en Nadia elkaar ontmoette was ik al kapot. Ik wist niet wat er zou gaan gebeuren maar ik voelde een sterke connectie tussen die twee. Ik kon het toen al niet meer droog houden.

Daan en Nadia is niet zo’n cliché standaard YA verhaal. Esther Walraven heeft twee prachtige personages gemaakt. Ze zijn beide zo verschillend waardoor de combinatie van die twee een succes geworden is.

Ik ben verrast door de schrijfstijl van Esther Walraven. Ze heeft Daan en Nadia echt tot leven laten komen. Daarnaast gebruikt ze geen worden die ik niet zo gebruiken, op kicken na dan. Die gebruik ik dus nooit. En het is ook niet iets wat je hier hoort. Ik vind de perspectief wisselingen ook erg fijn lezen. Want Daan is zo’n schatje.