Anna?

Toen ik in Anna begon had ik echt iets van, waar ben ik in hemelsnaam mee begonnen? Ik had veel goede verhalen over Niccolò Ammaniti gehoord. Even doorzetten. Maar nu na het lezen heb ik nog steeds het gevoel dat het verhaal een tikkeltje raar was.

Het is al bekend dat er geen volwassenen meer zijn in de wereld. Er is een virus die iedereen vermoord als ze in de puberteit komen. Maar zoals jongens met Anna omgaan geloof ik niet dat zij maximaal vijftien zijn. Ja jongens puberen later dan meisjes. Dus als bij Anna haar menstruatie gaat zij dood. Om het even zo te zeggen.

Maar die schrijfstijl van Ammaniti is geweldig. Ik was er blij door verrast. Dat is voor mij een reden om meer van hem te lezen. Maar als al zijn boeken zo warrig zijn weet ik het nog niet. Ammaniti doet prachtige beschrijvingen van het leven in Italië. Het leven van Anna om precies te zijn. Ik vind dat hij dat prachtig heeft gedaan.

Als Anna een greep uit de toekomst is word ik bang. Dat betekent voor mij maar een ding, ik ga dood. Ammaniti heeft een serieus boek gemaakt, waar soms een grappige noot aan zit. Ik heb er vooral door de schrijfstijl enorm genoten van Anna.

Voor meer recensies kijk op www.jaikevsdeboeken.nl