Science fiction van nu

Anna is een boek waarin onwaarschijnlijkheid troef is. Een virus dat vanuit België de wereld over gaat en alle volwassenen, eigenlijk iedereen die ouder is dan 15 jaar, doodt. Anna blijft op Sicilië met haar broertje in leven. Ze is aangewezen op wat er van de beschaving nog over is. Dat betekent dat alle zekerheden, zoals elektriciteit en vers water afwezig zijn. Probeer dan maar eens te overleven. Het enige wat Anna heeft is een soort handleiding die haar moeder in haar laatste levensfase heeft geschreven. Je komt als lezer terecht in een kindermaatschappij waar overleven een kunst is en waar verwilderde honden het grootste gevaar zijn. Er ontstaan nieuwe rituelen, nieuwe machtsverhoudingen. Wanhopig gaat Anna, samen met haar broertje, op zoek naar volwassenen. Die zijn misschien op het vasteland te vinden. Het wordt een zoektocht, een droomtocht naar het 'beloofde', betere land. Dat loopt op een teleurstelling uit.
Anna kun je lezen als een ontdekkingtocht op weg naar volwassenheid.
Het onwaarschijnlijke was voor mij net iets te onwaarschijnlijk. Anderzijds kan natuurlijk datgene wat ondenkbaar is werkelijkheid worden.