Lezersrecensie
Mysterieus, magisch en meeslepend
Wanneer de veertienjarige Olivia een uitnodiging ontvangt van haar oom om naar huis te komen na haar hele leven in het weeshuis te hebben doorgebracht, staat haar wereld plots op z’n kop. Vol blijdschap om die ongelukkige plek te verlaten, vertrekt ze naar het mysterieuze landhuis van haar familie, genaamd Gallant. Daar aankomen blijkt haar oom niet meer in leven te zijn. Door zijn zoon, haar neef is ze daar niet gewenst. Dat ze geen stem heeft, maakt het smeden van een band met hem en de andere bewoners van het huis nog moeilijker. De enige bewoners die wel toenadering tot haar zoeken en haar horen zijn geesten… en dan voelt ze nog die vreemde aantrekking tot de mysterieuze muur in de tuin.
Zonder verwachtingen begon ik aan Gallant, geschreven door V.E. Schwab. Dit was een bewust keuze omdat ik vele teleurgestelde recensies gelezen had. Er zaten ook enkele uitmuntende tussen, maar die konden de mening van ‘middelmatig boek, teleurstellend voor V.E. Schwab’ niet tegenwerken.
Het succes van een bestseller auteur heeft ook een keerzijde: je creëert hoge verwachtingen bij je grote gevolg aan lezers. Die steeds opnieuw inlossen in een bijna onmogelijke opgave. Als je dan nog een boek schrijft voor een ander lezerspubliek dan je grote groep fans, dan gaat je lezersgevolg mopperen. Die keerzijde van de gouden munt lijkt Schwab nu gezien te hebben.
Dus ik besloot alle recensies, goed en slecht, te negeren en Schwab’s nieuwste boek een eerlijke kans te geven en me erg bewust te zijn dat dit boek geschreven is voor Middle Grade, niet YA of Adult zoals we van haar gewoon zijn.
Schwab heeft me niet teleurgesteld. Is Gallant een nieuwe favoriet? Nee, aan The Invisible Life of Addie Larue en Vicious kan dit boek niet tippen, maar Gallant is wel een boek dat mijn veertienjarige ik zou verslonden hebben.
Olivia, het weesmeisje dat niet kan praten, is een intrigerend hoofdpersonage. Schwab zet een sterk karakter neer en laat de handicap van Olivia geen zwakte zijn. Het maakt Olivia’s band met geesten, die haar wel kunnen verstaan, ook des te interessanter. Ook hoe ze manieren zoekt om te communiceren met de bewoners van Gallant, maakt haar personage zo herkenbaar. Een band creëren met nieuwe mensen die onverwacht in je leven komen, kan een hobbelig pad zijn, zelfs als je wel de stem hebt om jezelf te laten horen.
Ik houd niet van enge verhalen, noch nu als volwassene, noch als kind, maar Gallant heeft net het juiste gehalte engheid voor mij. De setting van het mysterieuze huis met de mysterieuze muur in de mysterieuze tijn, geeft heeft heel leuke, donkere vibes.
De schrijfstijl is erg mooi, met een strak tempo. Elke zin is gepolijst tot het niet meer en niet minder zegt dan wat nodig is. Je vliegt ook doorheen het boek dankzij de afwisseling van de vertelling zelf met brieven en tekeningen. De bladzijden vliegen doorheen je vingers.
V.E. Schwab laat zich niet in een hokje plaatsen.Wie mee buiten die hokje kan denken, gaat erg genieten van dit boek.
Zonder verwachtingen begon ik aan Gallant, geschreven door V.E. Schwab. Dit was een bewust keuze omdat ik vele teleurgestelde recensies gelezen had. Er zaten ook enkele uitmuntende tussen, maar die konden de mening van ‘middelmatig boek, teleurstellend voor V.E. Schwab’ niet tegenwerken.
Het succes van een bestseller auteur heeft ook een keerzijde: je creëert hoge verwachtingen bij je grote gevolg aan lezers. Die steeds opnieuw inlossen in een bijna onmogelijke opgave. Als je dan nog een boek schrijft voor een ander lezerspubliek dan je grote groep fans, dan gaat je lezersgevolg mopperen. Die keerzijde van de gouden munt lijkt Schwab nu gezien te hebben.
Dus ik besloot alle recensies, goed en slecht, te negeren en Schwab’s nieuwste boek een eerlijke kans te geven en me erg bewust te zijn dat dit boek geschreven is voor Middle Grade, niet YA of Adult zoals we van haar gewoon zijn.
Schwab heeft me niet teleurgesteld. Is Gallant een nieuwe favoriet? Nee, aan The Invisible Life of Addie Larue en Vicious kan dit boek niet tippen, maar Gallant is wel een boek dat mijn veertienjarige ik zou verslonden hebben.
Olivia, het weesmeisje dat niet kan praten, is een intrigerend hoofdpersonage. Schwab zet een sterk karakter neer en laat de handicap van Olivia geen zwakte zijn. Het maakt Olivia’s band met geesten, die haar wel kunnen verstaan, ook des te interessanter. Ook hoe ze manieren zoekt om te communiceren met de bewoners van Gallant, maakt haar personage zo herkenbaar. Een band creëren met nieuwe mensen die onverwacht in je leven komen, kan een hobbelig pad zijn, zelfs als je wel de stem hebt om jezelf te laten horen.
Ik houd niet van enge verhalen, noch nu als volwassene, noch als kind, maar Gallant heeft net het juiste gehalte engheid voor mij. De setting van het mysterieuze huis met de mysterieuze muur in de mysterieuze tijn, geeft heeft heel leuke, donkere vibes.
De schrijfstijl is erg mooi, met een strak tempo. Elke zin is gepolijst tot het niet meer en niet minder zegt dan wat nodig is. Je vliegt ook doorheen het boek dankzij de afwisseling van de vertelling zelf met brieven en tekeningen. De bladzijden vliegen doorheen je vingers.
V.E. Schwab laat zich niet in een hokje plaatsen.Wie mee buiten die hokje kan denken, gaat erg genieten van dit boek.
1
1
Reageer op deze recensie
