18 keer spannend en 18 keer een open einde.

Dit boek bevat 18 korte verhalen. Lotte heeft een vlotte stijl van schrijven en ze weet je gelijk te pakken. Elk verhaal bouwt een spanning op en je bent benieuwd naar de achtergrond van de hoofdpersonen. Echter die kom je eigenlijk in geen elk verhaal te weten. Het is net of ze de laatste paar alinea’s heeft weggelaten; of een heel stuk van de context van het verhaal expres niet vertelt. Nu is dat natuurlijk een keuze van de schrijver om de lezer lekker veel zelf te laten invullen van het verhaal. Maar het laat de lezer wel achter met een licht geïrriteerd gevoel dat je weer een verhaal hebt gelezen waar geen duidelijke afronding in zat. Waarom is die vrouw in Ierland aan het rondtrekken – de rest van het gezin is daar niet bij, belt wel op, maar daar reageert ze niet op. Is Jacob nog wel in Utrecht aangekomen of overkomt hem nog iets onderweg. Is oma nu verdronken, verdwaald of heeft ze domweg het diner ter hare ere in de strandtent geboycot. We mogen het zelf invullen. Vijf sterren voor de suspense die in elk verhaal wordt opgebouwd. Knap gedaan. Maar die voorzet wordt niet ingekopt (daarvoor maar 1 ster). Anderzijds, misschien zit het leven wel zo in elkaar. We kunnen dagdromen om er met een van onze kinderen er tussen uit te gaan omdat de relatie stuk is maar als de punt van de laatste alinea nadert, blijven we toch maar bij elkaar.