Niet alleen voorzien van humor, maar ook van spanning vooral op het einde

Ilja Gort kan voor een deel uit eigen ervaring schrijven, hij beheert zelf een wijnchateau in Frankrijk. Hij kent de mensen en de omgeving. Voor Godendrank heeft hij nog research gedaan naar onder andere het verbouwen van wiet.

Abel Jongbloed heeft altijd de wens gehad om een wijnchateau te kopen in Frankrijk. Nu is het moment rijp, hij vind al snel de plek van zijn dromen en zijn vrouw gaat met hem mee. Maar als je door je enthousiasme niet echt oplet en het koopcontract tekent kan dit voor onaangename verrassingen komen te staan. Dan leest Abel een artikel over wijn en wiet, de “godendrank” en besluit hij om dat te gaan maken. Maar hij krijgt met mensen te maken die het niet zo nauw nemen met de wet. Zou de naïeve Abel het hoofd boven water kunnen houden?
De boeken van Ilja zijn met een knipoog geschreven. Je voelt op je klompen al aan dat er dingen misgaan, maar dat zorgt ervoor dat de boeken zo leuk zijn. Zoals bijvoorbeeld het tekenen van een contract en dan niet kijken wat er in geschreven staat, en dan kom je voor leuke verrassingen te staan.

Het blijft allemaal een beetje absurdistisch maar het gaat niet over de top. Je kan het zelfs begrijpen waarom het gaat zoals het gaat.
Het boek bestaat uit relatief korte hoofdstukken. Af en toe worden er tijdsprongetjes gemaakt, maar dit is niet echt storend, bij dit boek kan dat.

De personages zijn bijna echt, je ziet ze zo voor je. De naïeve Abel en de doortastende Angela.

Even je hoofd leeg maken en niet nadenken, gewoon lezen en genieten. Het boek is niet alleen voorzien van humor, maar wordt op het einde ook nog spannend. Heerlijk met een wijntje en het boek in je hand in het zonnetje en je waant zo in Frankrijk.