Lezersrecensie
Eigentijdse Miss Marple
De prachtige cover brengt je helemaal in vakantiestemming vandaar dat ik Tante Poldi en de Siciliaanse leeuwen als boek heb gekozen voor onze themamaand ZOMER. De auteur is Mario Giordano die als zoon van Italiaanse immigranten geboren werd in München. Hij schrijft screenplays (o.a. Tatort), kinderboeken en thrillers. Tante Poldi en de Siciliaanse leeuwen is het eerste deel in de serie over tante Poldi.
‘Op haar zestigste verjaardag vertrok mijn tante Poldi naar Sicilië, om zich daar beschaafd dood te zuipen en ondertussen naar de zee te turen. Tenminste, dat vreesden wij allemaal, maar er kwam wat tussen. Sicilië is gecompliceerd, zelfs sterven kun je er niet zomaar, er komt áltijd wat tussen.’
Zo begint het boek. Poldi is een flamboyante verschijning, volslank, alcoholisch én niet vies van een mooie man. Met haar onafscheidelijke pruik – niemand weet wat daaronder zit- arriveert ze in het kleine dorpje waar nog wat familie van haar overleden ex-man Peppe woont. Een neef van haar komt 1x per maand over uit Duitsland om een oogje in het zeil te houden, hij is de verteller van dit zowel spannende als komische verhaal.
Poldi heeft haar oude huis helemaal laten verbouwen maar er is altijd nog wat te klussen dus huurt ze Valentino in, een knappe jongeling. Op een gegeven dag komt hij niet opdagen en Poldi is meteen ongerust, ze gaat op onderzoek uit. Dat onderzoek brengt haar naar een afgelegen landgoed en ze heeft vrijwel meteen een verdachte op het oog, want zo is ze, die Poldi. Ze trekt snel conclusies en gaat recht op haar doelwit af, hier en daar tegen pijnlijke enkels schoppende. Al gauw vermoedt ze dat Valentino iets ergs is overkomen en ze krijgt helaas gelijk. Zij is degene die het lijk ontdekt en daardoor staat ze zelf ook meteen in de schijnwerpers van de politie en is ze ook even verdachte. Niet dat Poldi dat erg vindt overigens, Vito Montana, de commissario, is een, in haar ogen, aantrekkelijke man. Zo eentje die ze graag in haar netten verstrikt.
Er ontwikkelt zich een aangenaam verhaal, een ouderwetse whodunit in een Siciliaans jasje. Met tante Poldi in plaats van Miss Marple of Jessica Fletcher. Een ondeugende Poldi maar wel met een vlijmscherp verstand. In eerste instantie is ze het leven een beetje moe maar een moord doet haar bloed weer bruisen.
Een echt zomers verhaal ook, spelend in de zomer op het mooie eiland Sicilië. Een flink aantal personages wordt geïntroduceerd, ze worden goed neergezet al kost dat even wat tijd en doet dat geen goed aan het tempo van het verhaal. Even doorbijten dus in het begin maar dan krijg je ook wat. Ik verheug me al op het volgende deel uit de serie met de ondeugende Poldi en de andere tantes. Drieënhalve ster voor de eerste veelbelovende
‘Op haar zestigste verjaardag vertrok mijn tante Poldi naar Sicilië, om zich daar beschaafd dood te zuipen en ondertussen naar de zee te turen. Tenminste, dat vreesden wij allemaal, maar er kwam wat tussen. Sicilië is gecompliceerd, zelfs sterven kun je er niet zomaar, er komt áltijd wat tussen.’
Zo begint het boek. Poldi is een flamboyante verschijning, volslank, alcoholisch én niet vies van een mooie man. Met haar onafscheidelijke pruik – niemand weet wat daaronder zit- arriveert ze in het kleine dorpje waar nog wat familie van haar overleden ex-man Peppe woont. Een neef van haar komt 1x per maand over uit Duitsland om een oogje in het zeil te houden, hij is de verteller van dit zowel spannende als komische verhaal.
Poldi heeft haar oude huis helemaal laten verbouwen maar er is altijd nog wat te klussen dus huurt ze Valentino in, een knappe jongeling. Op een gegeven dag komt hij niet opdagen en Poldi is meteen ongerust, ze gaat op onderzoek uit. Dat onderzoek brengt haar naar een afgelegen landgoed en ze heeft vrijwel meteen een verdachte op het oog, want zo is ze, die Poldi. Ze trekt snel conclusies en gaat recht op haar doelwit af, hier en daar tegen pijnlijke enkels schoppende. Al gauw vermoedt ze dat Valentino iets ergs is overkomen en ze krijgt helaas gelijk. Zij is degene die het lijk ontdekt en daardoor staat ze zelf ook meteen in de schijnwerpers van de politie en is ze ook even verdachte. Niet dat Poldi dat erg vindt overigens, Vito Montana, de commissario, is een, in haar ogen, aantrekkelijke man. Zo eentje die ze graag in haar netten verstrikt.
Er ontwikkelt zich een aangenaam verhaal, een ouderwetse whodunit in een Siciliaans jasje. Met tante Poldi in plaats van Miss Marple of Jessica Fletcher. Een ondeugende Poldi maar wel met een vlijmscherp verstand. In eerste instantie is ze het leven een beetje moe maar een moord doet haar bloed weer bruisen.
Een echt zomers verhaal ook, spelend in de zomer op het mooie eiland Sicilië. Een flink aantal personages wordt geïntroduceerd, ze worden goed neergezet al kost dat even wat tijd en doet dat geen goed aan het tempo van het verhaal. Even doorbijten dus in het begin maar dan krijg je ook wat. Ik verheug me al op het volgende deel uit de serie met de ondeugende Poldi en de andere tantes. Drieënhalve ster voor de eerste veelbelovende
3
Reageer op deze recensie