Lezersrecensie
Vervloekt is de overkant
Vervloekt is de overkant – Abdelali Bentohami
Marokko, eind jaren zestig. De zeer jonge Faris Skarmi groeit op in Askram, een klein dorpje vlakbij de middellandse zee. Steeds meer groeit in hem het verlangen om zijn primitieve en harde plattelandsleven in te ruilen voor een gerieflijker bestaan aan de overkant, Europa. Tegelijkertijd voert hij een innerlijke strijd rond dat verlangen. Door aanhoudende droogte en nog diepere armoede wordt een aftocht onvermijdelijk. Hij vertrekt via een tussenstop in Tanger naar Barcelona, waar hij aan de slag gaat als hulpje in de bouw. Het leven in Europa valt hem zwaar. De hooggespannen verwachtingen worden niet ingelost en het gemis van zijn vaderland en dierbaren hakt erin. Hij keert terug naar zijn geliefde Askram, maar ditmaal zal hij Askram op een zeer wrede manier beleven.
Eerder las ik van deze auteur al ‘De wolf van Askram’ en ik keek er dan ook erg naar uit om terug te keren naar Askram. ‘Vervloekt is de overkant’ is geen vervolg en dus prima zelfstandig te lezen.
De schrijfstijl van de auteur is wederom prettig, het verhaal leest vlot en is verweven met mooie zinnen die je steeds opnieuw weten te raken.
‘Ik was onbewust naar de plek gerend waar ik altijd troost zocht: Merou Shemjan (de vallei van Shemjan). Het was een afgeschermd plateau met een adembenemend uitzicht over een bloemenvallei met daarachter de zonovergoten Middellandse Zee. In de verte zag ik een schip naar de overkant varen. Het voer als een husky die door diepe sneeuw waadt en leek te glimlachen naar de oprijzende golven. Ik wenste vurig dat ik op dat schip zou zitten. Dikwijls fantaseerde ik over een leven aan de overkant. Daar zou ik ontzettend graag mijn geluk willen beproeven, want de bron van geluk was in Askram al lange tijd uitgeput. Hoeveel ik ook van dit dorp hield, ik was de honger en de armoede zat.’
Ook is zijn schrijfstijl erg beeldend. Je ziet de jonge Faris voor je, opgroeiend in een arm gezin en dol op zijn kleine zusje Sarah, of Saartje zoals hij haar liefkozend noemt. Als hij naar Europa vertrekt omdat hij zijn familie een beter leven wil geven, leef je mee met elke stap die hij zet. Blij als het hem eens mee zit, maar ook met pijn in het hart bij elke tegenslag.
‘Vervloekt is de overkant’ is een verhaal dat gebaseerd is op het leven van de vader van de auteur. Een erg mooie roman over het leven op het platteland van Marokko, over emigreren in de hoop op een beter leven, over dromen, verwachtingen, machteloosheid en gemis.
4,5 ★
Bedankt Abdelali voor dit recensieboek.
Marokko, eind jaren zestig. De zeer jonge Faris Skarmi groeit op in Askram, een klein dorpje vlakbij de middellandse zee. Steeds meer groeit in hem het verlangen om zijn primitieve en harde plattelandsleven in te ruilen voor een gerieflijker bestaan aan de overkant, Europa. Tegelijkertijd voert hij een innerlijke strijd rond dat verlangen. Door aanhoudende droogte en nog diepere armoede wordt een aftocht onvermijdelijk. Hij vertrekt via een tussenstop in Tanger naar Barcelona, waar hij aan de slag gaat als hulpje in de bouw. Het leven in Europa valt hem zwaar. De hooggespannen verwachtingen worden niet ingelost en het gemis van zijn vaderland en dierbaren hakt erin. Hij keert terug naar zijn geliefde Askram, maar ditmaal zal hij Askram op een zeer wrede manier beleven.
Eerder las ik van deze auteur al ‘De wolf van Askram’ en ik keek er dan ook erg naar uit om terug te keren naar Askram. ‘Vervloekt is de overkant’ is geen vervolg en dus prima zelfstandig te lezen.
De schrijfstijl van de auteur is wederom prettig, het verhaal leest vlot en is verweven met mooie zinnen die je steeds opnieuw weten te raken.
‘Ik was onbewust naar de plek gerend waar ik altijd troost zocht: Merou Shemjan (de vallei van Shemjan). Het was een afgeschermd plateau met een adembenemend uitzicht over een bloemenvallei met daarachter de zonovergoten Middellandse Zee. In de verte zag ik een schip naar de overkant varen. Het voer als een husky die door diepe sneeuw waadt en leek te glimlachen naar de oprijzende golven. Ik wenste vurig dat ik op dat schip zou zitten. Dikwijls fantaseerde ik over een leven aan de overkant. Daar zou ik ontzettend graag mijn geluk willen beproeven, want de bron van geluk was in Askram al lange tijd uitgeput. Hoeveel ik ook van dit dorp hield, ik was de honger en de armoede zat.’
Ook is zijn schrijfstijl erg beeldend. Je ziet de jonge Faris voor je, opgroeiend in een arm gezin en dol op zijn kleine zusje Sarah, of Saartje zoals hij haar liefkozend noemt. Als hij naar Europa vertrekt omdat hij zijn familie een beter leven wil geven, leef je mee met elke stap die hij zet. Blij als het hem eens mee zit, maar ook met pijn in het hart bij elke tegenslag.
‘Vervloekt is de overkant’ is een verhaal dat gebaseerd is op het leven van de vader van de auteur. Een erg mooie roman over het leven op het platteland van Marokko, over emigreren in de hoop op een beter leven, over dromen, verwachtingen, machteloosheid en gemis.
4,5 ★
Bedankt Abdelali voor dit recensieboek.
1
Reageer op deze recensie
