Een zonnige toekomst

Dit was weer een leesclub exemplaar. Ondanks dat het voor mij geen extreem bijzonder boek was. Vond ik het toch een lekker luchtig tussendoortje. Nu weet ik dat auteurs hier niet blij van worden. Maar het is wat het is.

Ik vind Robyn zo'n leuk personage ! Kon mij erg in haar vinden. Na een scheiding blijft ze alleen in huis over met haar 18-jarige zoon Austin. Wat een lieve jongen ! Haar 22-jarige dochter Harlow, is verloofd, verwend en werkt, net als Austin, bij papa in de zaak.

Robyn is DE persoon die altijd en overal voor iedereen klaar staat, of ze nu wilt of niet. Ze heeft geen blad voor haar mond, zegt wat ze denkt. Maar niet iedereen doet er iets mee. Wanneer ze haar zoon los moet gaan laten, ruzie krijgt met haar dochter. De drama rond haar ex en haar eigenwijze beste vriendin zat is, besluit ze te vertrekken naar haar oudtante in Santa Barbara. Lillian, een fantastische vrouw, is al flink op leeftijd en wilt haar erfenis verdelen bij leven. Maar dat merkt Robyn pas als ze daar is. Zij zoekt vooral eventjes rust. Even tijd voor haar zelf. Waar ze echter geen rekening mee hield, is dat ze daar iemand tegenkomt die meer met haar doet dan ze voor mogelijk had gehouden en dat de problemen haar achtervolgen.

Ik heb zoveel respect voor deze vrouw. Het geduld die zij moet opbrengen is niet niks. Een snob van een dochter, een stront eigenwijze vriendin, een vermoeiende ex. En toch weet ze haar hoofd hoog te houden.

Een vleugje humor, wat vreemde, ongemakkelijke situaties. De nodige drama aangevuld met wat verdriet. Een hoop liefde, genegenheid en knuffels maken dit toch wel een genot om te lezen.

Paar puntjes van kritiek heb ik wel, er stonden wat slordige foutjes in. Onder andere het moment waarin ze haar dochters hand vasthoudt, en het volgende moment zijn hand los laat.

En dan dat eeuwige gesmijt van de telefoon op bed brak op. Las het wel 5 a 6 keer. Vraag mij af waarom ze die mobieltjes niet gewoon op bed lieten liggen. Scheelt weer..