Interessante invalshoek

Van Matthew Blake las ik eerder het boek ´Anna O´. Hiervan heb destijds erg genoten. Centraal in dit boek stond de vraag of het mogelijk is of iemand te vermoorden in je slaap zonder dat je je hiervan bewust bent en zonder dat je je dit kunt herinneren. En zo ja, of een dergelijke moord je dan aangerekend kan worden in juridische zin. Dit vond ik een interessant gegeven voor een spannend boek. In het boek ´De moord in kamer 11´ staan herinneringen van mensen aan traumatische gebeurtenissen centraal. Het komt regelmatig voor dat mensen na het meemaken van een trauma de herinnering aan een bepaalde gebeurtenis verdringen of vervormen zodat het meegemaakte hanteerbaar is. In het boek worstelen diverse personages met dergelijke trauma´s en verdrongen herinneringen.

De vermaarde psycholoog en verzetsheld Louis de Villefort is gespecialiseerd in het behandelen van mensen met dergelijke trauma´s en verdrongen herinneringen. Zo heeft hij de psychologe Olivia Finn geholpen bij het verwerken van de dood van haar moeder die zij op jonge leeftijd dood heeft aangetroffen na een geslaagde poging tot zelfdoding. Ook haar oma Joséphine Benoît was bij deze psycholoog in behandeling. Nadat zij zwaar getraumatiseerd de verschrikkingen van het concentratiekamp Auschwitz wist te overleven.

Het spannende verhaal begint als deze Joséphine op oudere leeftijd terugkeert naar het hotel Lutetia in Parijs waar zij kort na haar bevrijding uit dit kamp werd opgevangen en een aantal onthullende bekentenissen doet. Zo geeft ze aan dat ze eigenlijk Sophie heet en niet Joséphine en dat zij destijds iemand heeft vermoord in kamer 11 van het Lutetia. Zijn dit de onthullingen van een verwarde, dementerende oude vrouw of zijn de herinneringen waar en moet het beeld dat Olivia heeft van haar oma en haar eigen verleden drastisch worden bijgesteld? Olivia vertrekt naar Parijs om dit verder uit te zoeken.

Het boek is spannend Matthew Blake heeft een vlotte en beeldende schrijfstijl en voert je moeiteloos heen en weer tussen het heden en het Parijs van vlak na de 2de wereldoorlog. Het is interessant om vanuit verschillende perspectieven en terugblikken op het verleden het plaatje compleet te krijgen. Waarbij je door de auteur en personages met hun verdrongen, hervonden en soms valse herinneringen continu op een verkeerd been wordt gezet. Het boek is minder dik en makkelijker leesbaar dan Anno O. Dit is enerzijds fijn, maar wat mij betreft had aan de ontknoping en afronding van het verhaal nog net wat meer aandacht besteed kunnen worden. Want rond sommige personages blijf ik na het lezen toch nog een beetje met vragen zitten.

Maar concluderend kan ik zeggen dat Matthew Blake wederom een uiterst spannend boek met een interessante invalshoek heeft geschreven. Ik kijk dan ook met verwachting uit naar een nieuwe thriller van zijn hand.

Ik las dit boek als onderdeel van de World of Thrillers Leesclub van Harper Collins. Ik dank de uitgeverij voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar van het boek en de leesclubdeelnemers voor de interessante bespreking van het boek.