365 dagen eerder

Over de auteur
Emilie Schepp wordt op de cover van het boek omschreven als de leading lady van scandi-crime. En blijkbaar zijn van haar eerdere boeken al meer dan 3,5 miljoen exemplaren verkocht. Helaas wist ik nog niet eerder één van haar boeken te bemachtigen en was het boek ‘Honderd dagen’ mijn eerste kennismaking met de auteur.
Gelukkig konden mijn leesclubdeelnemers binnen de World of Thrillers boekenclub 2025 me wel al het een en ander over haar vertellen. Zo waren sommigen enthousiast over de eerder verschenen Jana Berzelius-serie. Op basis hiervan ging ik er open en met een positieve verwachting in.

Cover
Het boek heeft een mooie omslag, waarop meteen duidelijk is dat het boek zich in Zweden afspeelt, maar niet meteen dat het om een thriller gaat, vanwege de warme kleuren, de titel en het vredige Scandinavische tafereel. Gelukkig geeft de ondertitel en de korte omschrijving op de achterkant van het boek hier meer duidelijkheid over.

Verwachtingen vooraf
Op basis van de omschrijving verwacht ik een spannend geschreven plot waarin we op zoek gaan naar enerzijds de dader(s) van de moorden op Amanda en Johan en anderzijds naar een nieuw hart voor Tim, het zoontje van politierechercheur Maia. Ik was benieuwd naar de uitwerking van deze verhaallijnen en de wijze waarop ze samenkomen.

Verhaal en beoordeling
Het verhaal gaat over politierechercheur Maia die verhuist naar het kleine Zweedse dorpje Motala. Dit omdat haar zoontje Tim in deze omgeving in het ziekenhuis ligt omdat hij ernstige hartproblemen heeft. Hij heeft intensieve zorg en ondersteuning nodig en als hij niet snel opknapt lijkt een donorhart op termijn de enige oplossing voor een gezonde toekomst. Om daarnaast te kunnen herstellen van de financiële problemen die de partner van Maia heeft veroorzaakt en om hulp te krijgen bij de zorg voor haar zoontje en dochtertje Ella, trekt Maia tijdelijk in bij haar moeder. Deze gedwongen, tijdelijke situatie zorgt voor veel onderlinge spanningen. Ook omdat moeder en dochter in het verleden geen goede onderlinge band hebben opgebouwd.
Maia is een taaie. Want alsof bovenstaande nog niet genoeg is om mee te dealen, raakt zij als rechercheur op haar nieuwe werkplek al snel betrokken bij een ingewikkeld politieonderzoek. Johan Sundin wordt namelijk neergeschoten en zwaar gewond aangetroffen in zijn eigen garage. Precies op de plek waar een jaar eerder, 365 dagen eerder, zijn vrouw Amanda werd ontvoerd. Deze ontvoering heeft bij de politie van Motala en bij alle betrokkenen diepe sporen nagelaten. Want alleen de auto van Amanda en haar bebloede kleren werden teruggevonden. Amanda zelf of haar dode lichaam is nog steeds spoorloos. Door de timing van de aanslag op Johan, lijkt er een verband te zijn tussen de twee zaken. Het oplossen van de verdwijning en mogelijke moord op Amanda is nodig om ook de aanslag op Johan te kunnen verklaren.

Mooie ingrediënten voor een spannend en interessant politieonderzoek, waarbij je hoopt op veel spanning, vaart, verrassende wendingen en een spannend en onverwacht slot. Het uiteindelijke verhaal stelt hierin niet helemaal teleur hoor. Maar ik had van het thrilleraspect van het boek toch op net iets meer gehoopt. Het duurt namelijk even voordat het verhaal echt goed op gang is. Bij het politieonderzoek worden vele mogelijke verdachten opgevoerd en al even snel weer afgevoerd. Spannende momenten en wendingen in het verhaal zijn er zeker, maar worden soms wat te snel of teleurstellend afgerond. Ook toen ik er uiteindelijk achter kwam wie het had(den) gedaan, bleef ik met wat gemengde gevoelens en vragen over.

Maar bovenstaande wordt ruimschoots gecompenseerd door de fraaie uitwerking van de andere verhaallijn in het boek. Want Emilie Schepp heeft in haar boek op een zeer indringende en overtuigende wijze de thema’s omgaan met ziekte en (aanstaand) verlies beschreven. Hiervan heb ik echt genoten. Dat geldt zowel voor de wijze waarop Johan en andere nabestaanden zijn omgegaan met het verlies van Amanda, als de wijze waarop Maia, Tim en haar zusje omgaan met de ziekte en de angst om te overlijden als er niet tijdig een donorhart voor Tim gevonden kan worden. Bij de uitwerking van deze thema’s heeft Emelie Schepp gebruik gemaakt van haar persoonlijke ervaringen rond de ziekte en het overlijden van haar moeder. Misschien dat hierdoor deze thema’s op zo’n inlevende en mooie manier zijn beschreven.

Wat mij betreft is het boek hierdoor in ieder geval een heel mooi eerbetoon geworden voor de moeder van de auteur. En hoewel het boek me als thriller niet helemaal heeft overtuigd, heb ik toch zeer genoten van dit boek, omdat ik oprecht hebt meegevoeld en meegeleefd met de persoonlijke verhalen van de belangrijkste personages in het boek.

Met dank aan uitgeverij Harper Collins voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar van de boek en de leesclubdeelnemers voor de interessante bespreking van het boek.