Spannende tot het einde

De auteur
Op @literairethrillers verscheen een oproep om mee te doen aan de vooruitleesactie voor het boek Middernachtmeisjes van Jonas Moström van uitgeverij Ambo Anthos. Het boek is het derde deel van een serie met psychiater Nathalie Svensson in de hoofdrol. Zij wordt in Middernachtmeisjes als onderdeel van de daderprofielgroep betrokken bij een politieonderzoek naar een serieverkrachter/-moordenaar. Eerder verschenen in deze serie ‘Dodelijk dichtbij’ en ‘Dominomoord’. Laatstgenoemde boek heb ik een tijdje geleden met veel plezier gelezen. Hierdoor was ik benieuwd om ook dit deel te gaan lezen.
Johan Moström is een Zweedse auteur. Hij is - naast auteur - huisarts en woont met zijn gezin in Stockholm. Hij studeerde geneeskunde aan de universiteit van Uppsala. Deze stad vormt het decor voor het spannende verhaal Middernachtmeisjes.

Het verhaal
Het verhaal begint met een proloog waarin het lichaam wordt gevonden van Hanna. Zij is verkracht, vermoord en daarna nogal theatraal neergelegd in het anatomisch theater van het universiteitsmuseum ‘Gustavianum’. Eerder al werden er in de omgeving van dit museum en de universiteit twee meisjes verkracht. De politie onderzoekt deze moord en de mogelijke samenhang met deze verkrachtingen. Nathalie Svensson wordt als psychiater als onderdeel van de zogenaamde daderprofielgroep betrokken bij dit onderzoek. Zij is gedreven om het onderzoek tot een goed einde te brengen, omdat zij het slachtoffer kent en bevriend is met haar moeder Cecilia. Zij werkt in het onderzoek samen met een aantal oude bekenden, waaronder rechercheur Johan Axberg en computerspecialist/-nerd Tim Walter. Dit onder leiding van de nogal zelfingenomen onderzoeksleider Vincent Schytt, die het vooral interessant lijkt te vinden om in zijn mooie pak in de media te verschijnen met updates over het onderzoek.

Er zijn al snel een aantal verdachten op het oog, waaronder de ex-vriend van Hanna, een zojuist vrijgekomen zedendelinquent. Ook een lid van een geheim genootschap met nogal vrouwonvriendelijke opvattingen komt als verdachte in beeld. Wat volgt is een spannend onderzoek naar deze verdachten, waarbij het lastig is om deze verdachten op te sporen en om hun betrokkenheid bij de moord en de verkrachtingen aan te tonen.
Tegelijkertijd maken we kennis met Maria, een nogal verlegen en onzekere theologiestudente. Zij bereidt zich voor op een date met een jongen die ze heeft leren kennen via een datingsite. Omdat ook Hanna actief was op deze site en vlak voor haar dood had afgesproken met een jongen via deze site, is er steeds de dreiging dat Maria wel eens het volgende slachtoffer kan gaan worden. Het is aan Nathalie en Johan en de overige leden van het rechercheteam om dit te voorkomen. Tot het einde toe is het spannend of dit lukt en wie de werkelijke dader is.

Beoordeling
Middernachtmeisjes is tot het einde toe spannend en leest door de korte hoofdstukken en het toegankelijke taalgebruik van Jonas Moström als een trein. Het is interessant om door de auteur steeds op het verkeerde spoor gezet te worden wat betreft de dader van de moord en de verkrachtingen. Ook de snelle wisselingen van perspectief, waarbij we regelmatig ook een hoofdstuk lezen vanuit het perspectief van de dader en de verdachten zijn interessant. Jammer hierbij is eigenlijk dat de jacht op de initiële verdachten spannender is dan de wijze waarop de echte dader uiteindelijk wordt gevonden en gestopt. Voor mij voelen de motieven van deze oorspronkelijke verdachten bovendien overtuigender en geloofwaardiger aan, dan de motieven van de echte dader.

De auteur verliest me soms een beetje door de grote hoeveelheid verwijzingen naar wat er in eerdere delen van de serie is gebeurd. Want het eerste deel heb ik (nog) niet gelezen en van het tweede deel, zo merkte ik tijdens het lezen, heb ik niet alles even goed onthouden.
Ook is er veel aandacht voor de persoonlijke omstandigheden en problemen van de diverse personages. Zo zit Nathalie bijvoorbeeld in spanning over de uitspraak in de voogdijzaak over haar kinderen. En zo weet Johan zich geen raad met zijn vrouw die graag een groter gezin wil en in verband hiermee in een groter huis wil gaan wonen. En dan zijn er ook nog de opborrelende verliefdheden en onderlinge spanningen tussen bijvoorbeeld Nathalie en Johan, tussen Tim en Nathalie en tussen Ingemar Granstam en Nathalie. Uiteraard geeft dit veel kleur aan de personages. Maar in de optelsom is hier wat mij betreft net wat teveel aandacht voor.

Ik heb een overwegend positief gevoel overgehouden aan het lezen van Middernachtmeisjes. Ik kan de serie en dit boek dan ook zeker aanraden. Hoewel de delen afzonderlijk goed te lezen zijn, is mijn advies om te beginnen met Dodelijk dichtbij en Dominomoord omdat de personages dan beter tot hun recht komen en omdat de verwijzingen naar eerdere gebeurtenissen dan wat minder storend zijn en beter op hun plek vlakken.
Heel veel dank aan @literairethrillers en uitgeverij Anbo Anthos voor het beschikbaar stellen van het recensie-exemplaar van ‘Middernachtmeisjes´.