Een studieboek voor de liefhebber

M. De zoon van de eeuw is een boek dat in ruim 800 pagina’s de periode van de opkomst van Mussolini beschrijft. Het gaat om de jaren 1919 tot en met 1924. Het boek heeft allereerst een stijlvolle cover.

Dit is ook gelijk het meest positieve aan het boek. Het boek wordt gepresenteerd als een roman, een soort faction, maar is daarentegen een doorwrocht geschiedenisboek dat praktisch onleesbaar is zonder een basiskennis van het Italië en Europa aan het begin van de twintigste eeuw. De schrijfstijl is mooi, maar de vele feiten zorgen er voor dat je niet lekker door kunt lezen. Je bent steeds bezig met feiten en nieuwe namen. Ik snap dan ook niet zo goed waarom dit boek genomineerd is voor een literatuurprijs. Het doet me denken aan de studieboeken die ik vroeger op de universiteit moest doorploeteren. Veel details en voor mij onbekende namen. Je moet het haast wel opzoeken wil je het verhaal blijven begrijpen.

Wat je wel tussen de regels door leert is hoe iemand als Mussolini zijn plek kan vinden in de geschiedenis en de ruimte krijgt op de puinhopen van de Eerste Wereldoorlog in Italië en Europa. Het gaat echt om de ontwikkeling van de politicus Mussolini die kon opstaan en niet zozeer over de mens. Dat laatste aspect schemert soms door als we lezen over zijn scheve schaatsen en woede uitbarstingen, maar in mijn ogen onvoldoende.

Blijkbaar is dit boek nog maar een eerste deel van een trilogie. Wat mij betreft vooral een boek voor studenten en mensen die willen weten hoe Mussolini kon opstaan in een verdeeld Europa en Italië, niet geschikt als roman.