Engel des Doods

Engel des Doods: een zorgvuldig gekozen titel, dat is zeker. Ook bijzonder toepasselijk. Het is haast vreemd hoe Bjorn er zelfs dan nog in slaagt om de plot alsnog zo onvoorspelbaar en sterk te maken, wetende dat deze drie woorden eigenlijk zoveel prijsgeven. Want dat kun je wel zeggen, dat dit boek wellicht één van de sterkste plots had van de reeks tot nu toe. Zelfs als je denkt ondertussen wel te weten hoe Bjorns verhalen in elkaar zitten, kan hij je nog steeds blijven verbazen. Ook wederom zeer leuke interactie tussen de hoofdpersonages die het boek ook de nodige humor bezorgen ondanks de mentaal loodzware zaak waaraan de jeugdspionnen werken. Felix komt zelfs serieus uit zijn comfortzone. Fijn dat hij ook eens écht in actie mag komen en zich op meer gebieden kan ontplooien dan enkel dat van de IT waarin hij altijd al zo uitblinkt. Na acht boeken lijkt bovendien de hamvraag van elke Team Mortis-lezer eindelijk te worden beantwoord wanneer meerdere plotten samen blijken te komen: waarom stierven Erika’s ouders en wat met de Schaduw? Voor het antwoord: lees zelf maar! Het verhaal van dit boek is veel te goed om te verklappen. Ik hoop alvast snel nummer 9 te lezen. Iets zegt me dat het verhaal eigenlijk nu pas écht begint...