Een toekomstroman die zich afspeelt in het heden

Wat als de nabije toekomst al lang is uitgevonden maar domweg verstopt is op een geheim eiland waar de bevolking zich net wat sneller ontwikkelde dan elders op de aardbol en je om te ‘tijdrijzen’ dus geen tijdreismachine of zelfs nog maar een oud zakhorloge nodig hebt, maar slechts een net wat modernere super hoge snelheidstrein die domweg door een soort tunnel raast zoals de onderzeese trein die Engeland met het vaste land van Europa verbindt. En wat als je niets vermoedend in de gewone wereld leeft waar je denkt dat je leven maar heel gewoon, saai en nutteloos is tot dat saaie leven voor je ogen van je wordt weggerukt en je niets rest dan hulp te aanvaarden van een onbekende man uit die toekomst, op dat moment nog niet beseffend dat het einde van je oude leven geen ongeluk was en je nog steeds gevaar loopt. Wel dat is in een notendop het begin van dit verhaal voor Rémi, die zichzelf aanvankelijk liever Rémigius noemt. Een spannende toekomstroman met vooral veel mysterie, vragen die nog onbeantwoord zijn, ook voor de lezer die maar evenveel weet als Rémi zelf. In het begin dus bijna niets waardoor je je de eerste hoofdstukken afvraagt waar het boek nu eigenlijk naar toe wil en waar dat interessante toekomst gegeven uit de achterflap blijft, maar net op tijd komt er echt wel schot in de zaak en al snel begrijp je als lezer waarom je eerst maar zo weinig mocht weten en dat dat ook de enige correcte opening was voor het boek aangezien de pret er anders al af was op pagina 1. Op dit moment wordt het boek pas écht goed en wordt het steeds moeilijker te pauzeren met lezen. Tegen het eind lijkt de hamvraag zo goed als beantwoord maar vergis je niet: tegelijk is het einde een cliffhanger die gewoon smeekt om verder te lezen over Rémi, zijn vriendschap met Emma en zijn medeleerlingen, het Creodroom (letterlijk een gecreëerde toekomstdroom) en heel het verhaal daar rond. Ik ben alvast fan en ga spoedig opzoek naar deel 2!