Lezersrecensie
Indringend invoelbaar
Deze laatste gedichtenbundel van Zwagerman gaat om de worsteling met God en geloof. En de vragen die ontstaan bij een fictieve ontmoeting met God: wie is God, wat wil God, waarom laat God zich zo vaak niet zien? Van bizarre fantasieën tot mystieke visioenen, een opgaan in God en in alles, waarbij God en alles dan ook weer kunnen opgaan in Zwagerman:
„Er zijn zo van die dagen
dat God, droef te moede,
niet meer in mij gelooft.”
En dan die absolute leegte en uitzichtloosheid die op sommige plekken ineens doorbreekt en het daarbij behorende gevoel van eenzaamheid en isolement. Helaas maken we dat in ons gezin zelf nu ook van dichtbij mee, iemand die heel sterk het gevoel heeft alleen te zijn in de ruimte, als een losgeslagen astronaut …
„En denk wat ik nog nooit in een gedicht, laat
staan daarbuiten klip en klaar heb uitgesproken:
het is zo godalmachtig eenzaam hier.”
Ik laat het hierbij …
„Er zijn zo van die dagen
dat God, droef te moede,
niet meer in mij gelooft.”
En dan die absolute leegte en uitzichtloosheid die op sommige plekken ineens doorbreekt en het daarbij behorende gevoel van eenzaamheid en isolement. Helaas maken we dat in ons gezin zelf nu ook van dichtbij mee, iemand die heel sterk het gevoel heeft alleen te zijn in de ruimte, als een losgeslagen astronaut …
„En denk wat ik nog nooit in een gedicht, laat
staan daarbuiten klip en klaar heb uitgesproken:
het is zo godalmachtig eenzaam hier.”
Ik laat het hierbij …
1
Reageer op deze recensie