Lezersrecensie
Dit zag ik even niet aankomen...
Soms lees je een boek waarbij je aan het einde bijna je adem inhoudt. 'Wij leugenaars' van E. Lockhart is zo’n boek. Ik wist van tevoren al wel dat ik me mocht voorbereiden op een wending, maar dit plot zag zelfs ik niet aankomen!
'Wij leugenaars' van E. Lockhart volgt Cadence Sinclair, een jonge vrouw uit de rijke en invloedrijke Sinclair-familie. Elke zomer kijkt ze ernaar uit om naar het privé-eiland Beechwood af te reizen en daar kostbare weken door te brengen met haar familie. Het lijkt haast een idyllische traditie, maar alles verandert tijdens 'zomer 15'. Cadence raakt dan namelijk betrokken bij een mysterieus ongeluk dat haar geheugen ernstig aantast. Volgens de verhalen botste ze tijdens een nachtelijke zwempartij tegen een rots en liep zo blijvende hersenletsel op.
Toch lijkt er meer achter deze gebeurtenis te schuilen. Terwijl Cadence worstelt met herinneringen en fragmenten van die fatale zomer, komen geheimen, intriges en verborgen spanningen binnen de familie langzaam aan het licht. Maar wie vertelt de waarheid… en wie liegt?
'Wij leugenaars' van E. Lockhart
Het bijzondere van 'Wij leugenaars' van E. Lockhart is dat je alles door Cadences ogen beleeft: haar verwarring, haar frustratie, haar verlangen naar helderheid. Je leeft mee met elke ontdekking, elk puzzelstukje van haar herinneringen, en je gunt haar oprecht dat ze de waarheid ontdekt. Hoe pijnlijk of bijzonder die ook is.
Lockhart schrijft op een manier die toegankelijk is voor Young Adults, maar ook volwassenen pakt. Het verhaal bestaat namelijk uit kleine fragmenten, soms haast poëtisch geschreven, die samen een verrassend en meeslepend geheel vormen. Die fragmentarische vertelstijl versterkt het mysterie en maakt dat je als lezer voortdurend moet puzzelen: wat is echt, wat is vergeten, en wat wordt bewust verborgen gehouden? Je weet ook dat het geheugen van Cadence niet optimaal is. Haar herinneringen en visioenen hoeven dus niet echt te zijn.
En het einde… tja, daar zit de ultieme cliffhanger. Je denkt te weten wat er gebeurd is, maar net wanneer je daarin wil geloven, slaat Lockhart toe. Het resultaat is een boek dat je niet snel vergeet en waar je nog dagen over nadenkt.
'Wij leugenaars' van E. Lockhart volgt Cadence Sinclair, een jonge vrouw uit de rijke en invloedrijke Sinclair-familie. Elke zomer kijkt ze ernaar uit om naar het privé-eiland Beechwood af te reizen en daar kostbare weken door te brengen met haar familie. Het lijkt haast een idyllische traditie, maar alles verandert tijdens 'zomer 15'. Cadence raakt dan namelijk betrokken bij een mysterieus ongeluk dat haar geheugen ernstig aantast. Volgens de verhalen botste ze tijdens een nachtelijke zwempartij tegen een rots en liep zo blijvende hersenletsel op.
Toch lijkt er meer achter deze gebeurtenis te schuilen. Terwijl Cadence worstelt met herinneringen en fragmenten van die fatale zomer, komen geheimen, intriges en verborgen spanningen binnen de familie langzaam aan het licht. Maar wie vertelt de waarheid… en wie liegt?
'Wij leugenaars' van E. Lockhart
Het bijzondere van 'Wij leugenaars' van E. Lockhart is dat je alles door Cadences ogen beleeft: haar verwarring, haar frustratie, haar verlangen naar helderheid. Je leeft mee met elke ontdekking, elk puzzelstukje van haar herinneringen, en je gunt haar oprecht dat ze de waarheid ontdekt. Hoe pijnlijk of bijzonder die ook is.
Lockhart schrijft op een manier die toegankelijk is voor Young Adults, maar ook volwassenen pakt. Het verhaal bestaat namelijk uit kleine fragmenten, soms haast poëtisch geschreven, die samen een verrassend en meeslepend geheel vormen. Die fragmentarische vertelstijl versterkt het mysterie en maakt dat je als lezer voortdurend moet puzzelen: wat is echt, wat is vergeten, en wat wordt bewust verborgen gehouden? Je weet ook dat het geheugen van Cadence niet optimaal is. Haar herinneringen en visioenen hoeven dus niet echt te zijn.
En het einde… tja, daar zit de ultieme cliffhanger. Je denkt te weten wat er gebeurd is, maar net wanneer je daarin wil geloven, slaat Lockhart toe. Het resultaat is een boek dat je niet snel vergeet en waar je nog dagen over nadenkt.
1
Reageer op deze recensie
