Lezersrecensie
Als bittere sinaasappels
Ik kreeg Als bittere sinaasappels van de Libelle Leesclub en wil hen daar graag oprecht voor bedanken. Het boek lag al sinds oktober bij mij klaar, maar is nu pas uitgelezen. Vandaar deze ietwat late reactie.
Dit is het debuut van Milena Palminteri en vanaf de eerste pagina’s ademt het boek een uitgesproken Italiaanse sfeer. Die komt tot uiting in de beschrijvingen van het landschap, de woordenschat en de setting. Hoewel het geen historische roman is, worden er regelmatig linken gelegd met de Italiaanse geschiedenis.
Het verhaal speelt zich af in twee tijdsperiodes: 1920 en 1960. Het is duidelijk aangegeven in welke tijd je je bevindt, wat op zich aangenaam is tijdens het lezen.
In het begin had ik het echter moeilijk met het grote aantal personages. Door de vele (Italiaanse) namen verloor ik het overzicht en zag ik het bos door de bomen niet meer. De onderlinge verbanden waren voor mij niet meteen duidelijk. Gaandeweg bleek dat de personages meer met elkaar gemeen hebben dan je eerst zou denken, maar het blijft een complex geheel. Hierdoor verloor ik mijn leesflow volledig.
De hoofdstukken die zich afspelen in 1960 vond ik persoonlijk vlotter lezen dan die uit 1920. Bij dat laatste moest ik me echt door de tekst heen sleuren. Toen ontdekte ik dat er ook een luisterboek bestond en besloot ik over te schakelen van het fysieke boek naar het audioboek. Dat maakte een groot verschil: het luisterboek ging vlotter en zorgde ervoor dat ik het verhaal toch kon afronden en deze recensie kon schrijven.
Achteraan in het boek staat een verklarende woordenlijst. Jammer genoeg ontdekte ik die pas vrij laat, terwijl die mij in het begin zeker had kunnen helpen. Ook een notitieboekje om de vele namen en hun kenmerken bij te houden, bleek geen overbodige luxe.
Voor mij was dit boek geen groot succes. Toch denk ik dat lezers die houden van verhalen met een historisch kantje en een sterke sfeer dit boek zeker zullen waarderen. Hou er wel rekening mee dat het wat doorzettingsvermogen vraagt om door de eerste hoofdstukken heen te komen.
Dit is het debuut van Milena Palminteri en vanaf de eerste pagina’s ademt het boek een uitgesproken Italiaanse sfeer. Die komt tot uiting in de beschrijvingen van het landschap, de woordenschat en de setting. Hoewel het geen historische roman is, worden er regelmatig linken gelegd met de Italiaanse geschiedenis.
Het verhaal speelt zich af in twee tijdsperiodes: 1920 en 1960. Het is duidelijk aangegeven in welke tijd je je bevindt, wat op zich aangenaam is tijdens het lezen.
In het begin had ik het echter moeilijk met het grote aantal personages. Door de vele (Italiaanse) namen verloor ik het overzicht en zag ik het bos door de bomen niet meer. De onderlinge verbanden waren voor mij niet meteen duidelijk. Gaandeweg bleek dat de personages meer met elkaar gemeen hebben dan je eerst zou denken, maar het blijft een complex geheel. Hierdoor verloor ik mijn leesflow volledig.
De hoofdstukken die zich afspelen in 1960 vond ik persoonlijk vlotter lezen dan die uit 1920. Bij dat laatste moest ik me echt door de tekst heen sleuren. Toen ontdekte ik dat er ook een luisterboek bestond en besloot ik over te schakelen van het fysieke boek naar het audioboek. Dat maakte een groot verschil: het luisterboek ging vlotter en zorgde ervoor dat ik het verhaal toch kon afronden en deze recensie kon schrijven.
Achteraan in het boek staat een verklarende woordenlijst. Jammer genoeg ontdekte ik die pas vrij laat, terwijl die mij in het begin zeker had kunnen helpen. Ook een notitieboekje om de vele namen en hun kenmerken bij te houden, bleek geen overbodige luxe.
Voor mij was dit boek geen groot succes. Toch denk ik dat lezers die houden van verhalen met een historisch kantje en een sterke sfeer dit boek zeker zullen waarderen. Hou er wel rekening mee dat het wat doorzettingsvermogen vraagt om door de eerste hoofdstukken heen te komen.
1
Reageer op deze recensie
