De bloemendochters – Tessa Collins

Dankzij de Libelle leesclub kreeg ik de kans om "De Bloemendochters" van Tessa Collins te lezen, het boek heeft me aangenaam verrast.
Vanaf het begin merkte ik dat het boek vlot geschreven is, wat ervoor zorgt dat je gemakkelijk in het verhaal wordt meegenomen.
De start vond ik echter een beetje chaotisch, met veel namen en informatie die op je afkomen. Gelukkig helpt de stamboom aan het begin van het boek om alles overzichtelijk te houden.
Het verhaal speelt zich af in twee tijdlijnen: het heden en het verleden, 29 jaar geleden. Dit geeft je de kans om de twee hoofdpersonages, Dalia en Camellia, en hun situaties goed te leren kennen. De wisseling tussen Dalia's zoektocht in het heden en Camellia's leven in het verleden houdt het verhaal boeiend.
De beschrijvingen van Mexico zijn prachtig en geven een goed beeld van zowel de mooie als de minder mooie kanten van het land. Dit zorgt ervoor dat je een realistisch beeld krijgt van het land.
Zodra Dalia’s zoektocht echt op gang komt, leest het boek bijzonder vlot en wordt de spanning opgebouwd. Je blijft nieuwsgierig naar wat er verder gaat gebeuren. Je zit helemaal mee in de zoektocht en wil zelf graag het antwoord op al haar vragen weten.
"De Bloemendochters" is een echte feelgoodroman, een genre dat ik erg fijn vindt om te lezen. Het verhaal zit vol met de typische feelgood vibes die een glimlach op je gezicht toveren.
Aan het einde van het boek wordt er een tipje van de sluier opgelicht over het volgende deel in de serie, er voor zorgt dat ik nieuwsgierig ben geworden naar het volgende deel.
Kortom, "De Bloemendochters" is een aanrader voor iedereen die houdt van feelgoodromans met een vleugje avontuur en een mooie setting. Ik kijk uit naar het volgende deel van deze serie!