Op zoek naar jezelf!

Bestaat de ideale man dan echt? Dit was de eerste vraag die in mij opkwam als ik het boek zag. Heel benieuwd naar het antwoord op mijn vraag, begon ik te lezen in dit boek. Echter is er geen antwoord op mijn vraag gekomen. In dit boek gaan we eigenlijk niet opzoek naar de ideale man, maar is Evelien vooral opzoek naar zichzelf.

Evelien heeft eigenlijk alles om gelukkig te zijn: ze heeft gestudeerd en haar diploma’s behaald, veel vrienden, een mooi huis, 2 kinderen, een inwonend kindermeisje en een man. Toch is ze niet gelukkig. Ze is niet meer verliefd op haar man en is niet de moeder die ze zou willen zijn. Haar vriendinnen doen het toch allemaal zoveel beter, ze reageren in haar ogen veel beter op bepaalde situaties met hun kinderen. Taeke, Eveliens man, heeft een drukke baan, een heel actief sociaal leven en is bijna nooit thuis. Op het verjaardagsfeestje van haar beste vriendin ontmoet Evelien per toeval Kees. Hoe doet haar het voorstel om 365 dagen koffie te gaan drinken. Ze gaat in op dit voorstel, want ze kan Kees niet meer uit haar hoofd zetten. Kees laat Evelien nadenken over zichzelf. Dit doet hij door de filosofische kant op te gaan. Ze geraakt meer en meer in de ban van Kees. Evelien gaat keuzes moeten maken in haar leven. Kiest ze voor Taeke of voor Kees? Vindt ze haar ideale man? Wat wil Kees echt? Helpt een vakantie naar Ibiza met het gezin haar relatie? Is relatietherapie een idee?

Wanneer je aan het boek begint zit je meteen in het verhaal. Je krijgt een goed zicht op hoe Evelien zich voelt. Het verhaal is geschreven uit het perspectief van Evelien. Je ontdekt in het verhaal enkel de dingen die zij voelt, denkt, ervaart,…. In het begin van het verhaal had ik een sympathie voor Evelien. Ocharme Evelien, ze staat er zo vaak alleen voor en kan niet rekenen op haar man. Naarmate het verhaal evolueerde kreeg ik voor haar steeds minder sympathie. Ik vond dat ze Taeke volledig buiten sloot. Hierdoor kreeg naar mijn gevoel Taeke geen eerlijke kans.

Mathilde Hoekstra heeft een zeer aangename schrijfstijl. Het boek leest heel vlot en is realistisch geschreven. Dit komt ook doordat het deels gebaseerd is op haar eigen leven. Hier komt dan mijn nieuwsgierig kantje boven. Welke delen van het boek zijn echt gebeurd en welke delen heeft ze verzonnen om er een mooi verhaal van te maken?

Het boek heeft een open einde. Dit vond ik in het eerste opzicht wat jammer. Tot ik erachter kwam dat er ook een tweede deel van dit boek komt. Ik ben zeer benieuwd naar het vervolg.