De balletschoenen van Aya

Ik nam deel aan de leesclub van Hebban met dit boek. Het boek sprak me onmiddellijk aan. Dit zowel qua cover als van korte inhoud. Een jeugdboek dat gaat over vluchtelingen. Een thema dat heel actueel is. Als leerkracht was ik direct benieuwd of ik dit boek aan mijn leerlingen kon aanraden of dat ik het in mijn lessen zou kunnen gebruiken.
Aya is 11 jaar en heeft al heel wat meegemaakt in haar jonge leven. Ze is gevlucht uit Syrië door de oorlog. Onderweg is ze haar vader kwijtgeraakt en ze weet niet of ze hem ooit nog gaat terug zien. Ze komt met haar mama en broertje in een asielcentrum terecht. Daar lijkt haar droom om balletdansers te worden verder weg dan ooit. Tot ze opeens muziek hoort en ziet dat er dansles gegeven wordt. Juf Helena laat Aya meedansen en ziet onmiddellijk haar talent. Het begin van een groot avontuur voor Aya. Een avontuur dat niet altijd makkelijk is, ook al is het haar droom…
Het boek vertelt het verhaal van Aya in het heden maar er komen telkens flashbacks naar hoe het allemaal begon. Deze flashbacks zijn in een andere lettertype gedrukt zodat het duidelijk is welk stukje je in welke tijd moet lezen. Dit is voor mij een pluspunt zeker gezien de doelgroep.
Het boek snijdt wel heel wat thema’s aan. Het grootste thema is uiteraard vluchtelingingen/asielzoekers. Ik vind het echt knap dat Catherina Bruton een boek geschreven heeft voor deze doelgroep (9+) en dan met dit thema. Ik denk niet dat dit makkelijk was. Het dansen is een ander duidelijk thema dat aan bod komt. Maar dit thema is niet stortend voor diegene die niet echt van dans houden of er niet veel van kennen. In het boeken zitten ook nog veel zaken verweven waar je bij kan stilstaan.
Het boek is geschreven voor jongeren (9+) maar kan perfect gelezen worden door volwassenen. Ik vind dat het boek te moeilijk geschreven is voor een kind van 9 jaar. Ik zou het persoonlijk aanraden aan kinderen in het middelbaar. Deze gaan de context ook beter begrijpen. Kinderen van 9 gaan met heel veel vragen zitten en hierbij zou het boek dan samen met een volwassenen gelezen moeten worden.
Ik ga het boek zeker aanraden aan mijn leerlingen, collega’s en vrienden. Ik hoop dat er meer boeken komen waar moeilijkere thema’s besproken worden voor kinderen.