Blond Bonaire

Het boek sprak me onmiddellijk aan. De cover sprak tot de verbeelding. Nu we allemaal in ons kot moeten blijven, leek het me een geschikt moment om toch even met een boek op vakantie te gaan. Als dit dan kon naar een land dat op mijn bucketlist staat, zoveel te beter. Het verhaal sprak me ook wel aan. Het boek is een thriller, maar als ik de korte inhoud las, leek het me geen gruwelijk boek.
Linda en haar man Lex gaan op vakantie naar Bonaire. Haar dochter Luna gaat ook mee samen met haar beste vriendin Guusje. Kort voor ze vertrekken verdwijnt er een jonge vrouw. Linda vertrekt toch niet echt met een gerust hart. Haar angst blijkt terecht. Guusje verdwijnt tijdens hun vakantie. Linda doet er alles aan om Guusje terug te vinden.
Wanneer je het boek openslaat komt er onmiddellijk een voorwoord dat je naar de keel grijpt. Hier staan allemaal verdwijningszaken opgesomd. Soms zijn ze opgelost, sommige zijn nog steeds na vele jaren niet opgelost. Als je deze bladzijde doorneemt besef je al direct dat dit verhaal wel eens een waargebeurd verhaal zou kunnen zijn. Er verdwijnen op regelmatige basis wel mensen.
Het verhaal begint op een onverwachtse manier. Je bekijkt het verhaal vanuit het persectief van de dader. Dit had ik niet zien aankomen en vond ik wel een fijn begin. Je wist direct wie het gedaan had en waarom. Daarna wordt de verhaallijn vooral afgewisselde met die van Linda.
De schrijfstijl van Ellen De Vriend bevalt mij wel. Ze gebruikt geen moeilijke woorden. Dit zorgt ervoor dat het boek heel vlot leest. Eens je er in begint kan je het perfect op een dag uitlezen. De korte hoofdstukken helpen hier ook bij. Hier en daar staat er een woordje of korte zin in de taal die ze spreken in Bonaire. Ik wist niet altijd de letterlijke betekenis maar het stoorde mij niet. Het gaf eerder het gevoel echt op Bonaire te zijn.
Ik had soms graag gehad om op bepaalde zaker dieper in te gaan of in de gedachten van de andere personages te kruipen. Dit is misschien een gemiste kans. Het einde is zeker onverwacht, maar is er ook heel plots. Hier had meer rond gedaan kunnen worden naar mijn gevoel.
Ik vond het een ideaal vakantieboek om te lezen. Ik zou het zelf niet echt onder de noemer “thriller” zetten. Er zit wel een beetje spanning in, maar ik denk voor de echte thrillerlezers te weinig.