Zeker geen thriller

Ik kan enorm genieten van de verhalen van Lulu Taylor. Ze weet een herkenbaar plaatje te schilderen met woorden, het verhaal gaat voor je leven.

Toch heb ik een probleem met haar boeken. Ze worden verkocht als thriller, maar dat zijn ze voor mij echt niet. Er zit wel wat spanning in, maar het is bij lange na geen thriller te noemen. Het is voor mij ook niet zo dat als er sprake is van een misdaad, dat het dan automatisch ook een thriller is. Ook niet als het een duidelijk onderdeel in het verhaal is.

Het deel in 1947 spreekt mij veel meer aan dan het deel in het heden. De hoofdpersoon in 1947 is een sterke onafhankelijke vrouw in een moeilijke tijd. Een vrouw die de kar trekt.

De hoofdpersoon in het heden is veel minder onafhankelijk, stelt zich vaak in de schaduw van anderen op. Dat is een eigenschap die mij mateloos kan ergeren.

Wat ik echt heel tof vond is het deel met de game op de tablet. Geniaal!

Ik vind het lastig om dit boek te beoordelen. Als ik kijk naar het leesplezier ben ik heelpositief. Maar het is GEEN thriller en zo wordt het wel verkocht. Mijn oordeel: PRIMA