Ontheemding van de ene generatie op de andere generatie

Op het eind van de 2e Wereldoorlog als Duitsland verwoest is en massale vluchtelingstromen door het land lopen om aan de vernietigende legers te ontkomen, arriveert Hildegard en haar dochtertje Vera op de boerderij van Ida in Het Alte Land, een vruchtbare plattelandsstreek in de omgeving van Hamburg. Hartelijk worden ze niet ontvangen door Ida, maar Hildegard houdt stand en als de zoon Karl na een aantal jaren psychisch beschadigd uit gevangenschap terugkeert, ziet Hildegard hier een kans in om via een huwelijk met Karl toch weer iets van de status terug te krijgen die ze zo jammerlijk in Oost Pruisen moest achterlaten. Een gelukkig huwelijk is het niet, en als ze jaren later een architect tegenkomt verlaat ze Karl. Vera, met wie ze geen goede verstandhouding heeft, laat ze achter bij Karl. Bij haar derde man, de architect, krijgt ze nog een dochter, Marlene. De verstandhouding met Marlene is afstandelijk. Vera groeit op bij Karl, die als een vader voor haar is. Zijn psychische problemen worden naarmate hij ouder wordt steeds erger. Was het eerst Karl die voor Vera zorgde, later is het Vera die voor Karl zorgt. Na haar opleiding als tandarts komt ze terug naar de boerderij. Ze start haar eigen praktijk in het dorp. Ze is wild en eigenzinnig . Na de dood van Karl erft ze de boerderij. Ze heeft weinig tot geen vrienden in het dorp want voor de inwoners blijft ze de vluchteling. Haar beste vriend is haar buurman Heinrich (Hinni), die ze al heel haar leven kent.

Marlene trouwt en krijgt een zoon Thomas en een dochter, Anne. Als blijkt dat Thomas een muzikaal wonderkind is, gaat al Marlene’s aandacht naar hem uit. Anne voelt zich niet gezien. Anne leeft met Christoph en zoontje Leon in Hamburg. Ze voelt zich in de omgeving waar ze woont en werkt niet erg thuis. Als Christoph een nieuwe liefde heeft, verlaat Anne hem en samen met Leon vertrekt ze naar haar tante Vera, die ze eigenlijk niet goed kent maar waar ze meer op lijkt dan gedacht.

Het is een boek over ontheemding, niet meer terug kunnen naar de plaats waar men vandaan komt en niet kunnen wortelen in plaats waar men is. Teloorgang van het platteland, ten eerste geen opvolging op boerderijen wegens de vernietigende gevolgen van de 2e Wereldoorlog. De boerenzoons zijn gedood of komen lichamelijk of psychisch beschadigd terug uit de oorlog. Door vergaande mechanisatie verandert het boerenbedrijf drastisch in de jaren na de 2e Wereldoorlog. Er zijn minder arbeidskrachten nodig en en oude landbouwtechnieken worden overbodig. Vele jonge mensen van het platteland gaan studeren in de stad en hebben geen behoefte om terug te keren.Tegenover de teloorgang van het platteland staat de romantisering van het platteland in onze huidige maatschappij, door mensen die opzoek zijn naar een beter leven, simpeler leven en verwachten dat te krijgen door zelf groenten te gaan verbouwen.
Getroebleerde familieverhoudingen: In het hele boek is er sprake van problematische verhoudingen binnen families. Hildegard die Vera achterlaat bij Karl. Ida wiens zoon Karl na zijn terugkomst uit Russische gevangenschap psychisch zo beschadigd is, dat ze hem niet meer herkend. Marlene, de andere dochter van Hildegard die nooit veel liefde van haar moeder ontvangen heeft en Anne, die zich niet gezien voelt door haar moeder Marlene. Vriendschapsbanden blijken belangrijker te zijn dan familiebanden.

Het verhaal wordt vanuit de derde persoon verteld en wisselt per hoofdstuk af van tijdsperiode en personage. Af en toe wordt er gebruik gemaakt van woorden en zinnen in het Platduits zoals bijvoorbeeld “Dit Huus is mien un doch nich mien, de no mi kummt, nennt ’t ook noch sien!” of Na, wedder Stalingrad tohuus? Dörte Hansen heeft een wat zakelijke stijl van schrijven die ze afwisselt met droge humor. Dit en het open einde maakt het tot een boek waar je met plezier aan terugdenkt.