Droef, hoopvol en gevoelig tegelijkertijd

Hélène is altijd alleen. Haar oude groep vrienden heeft besloten dat ze er niet meer bij hoort, ze wordt gepest en houdt daar een behoorlijk laag zelfbeeld aan over. Om vervelende situaties te vermijden, zondert ze zich zoveel mogelijk af en probeert ze zoveel mogelijk te ontsnappen in de eerste roman van Charlotte Brontë; Jane Eyre. Wanneer ze met de hele klas op taalkamp moet, belandt ze in de tent van de eenlingen. Net wanneer dat op een nieuwe ramp dreigt uit te lopen, wandelt Géraldine de tent in en zorgt er met haar spontaniteit voor dat de wereld van Hélène weer wat kleur krijgt.

‘Jane, de vos & ik’ is een graphic novel waarvoor Fanny Britt de tekst schreef en Isabelle Arsenault de prenten maakte. Britt is een scenariste die zich eerder aan jeugdliteratuur waagde met de serie rond het jongetje Félicien, ook schreef ze de roman ‘Les maisons’ over een vrouw die voor een immobiliënkantoor werkt en geconfronteerd wordt met haar vervlogen dromen. Arsenault werd meermaals bekroond voor haar illustraties. In onze contreien is ze vooral bekend van het knappe ‘Virginia Wolf’ dat ze met Kyo Maclear maakte en ‘Majoor Rosalie’ met Timothée de Fombelle. De Engelstalige versie van ‘Jane, de vos & ik’ verscheen reeds in 2013. Samen maakte Britt en Arsenault daarna ook nog het voorlopig onvertaalde ‘Louis Undercover’ over een jongen die moet omgaan met een complexe familiesituatie.

Het verhaal over Hélène speelt zich af ergens in de jaren ’80. Dat blijkt onder andere uit de muziek waaraan gerefereerd wordt en de afwezigheid van de nu alom aanwezige technologie, maar via de thematiek vertaalt het zich rechtstreeks naar de huidige maatschappij. Het is een tijdloos geheel dat knap gedragen wordt door zowel de tekst als de tekeningen. De wereld van Hélène is kleurloos. De lezer ziet hoe ze zich in bleke schakeringen door het leven beweegt. School is een verschrikking en ze moet massa’s gemene opmerkingen van haar klasgenoten doorstaan.

Arsenault gebruikt grijze en bruine tinten die perfect passen bij de gevoelswereld van het hoofdpersonage. Alleen wanneer ze zich onderdompelt in de wereld van Jane Eyre krijgen de tekeningen kleur. Hélène leeft voor het verhaal. Ook wanneer ze op kamp een vosje ontmoet, fleuren de prenten letterlijk op. Helaas is dat van korte duur. Pas helemaal op het einde wanneer blijkt dat Hélène in Géraldine werkelijk iemand gevonden heeft die er voor haar is en de eenzaamheid verdrongen wordt, sijpelt de kleur de pagina’s binnen. De manier waarop Arsenault het verhaal vorm heeft gegeven is zonder meer poëtisch. De emoties van Hélène weten te raken en de zware thematiek wordt bijzonder goed verbeeld. De tekst van Britt zit netjes in de prenten verweven en komt goed tot z’n recht. De zinnen zijn raak, beeldend en bondig. Het voelt doorleeft aan en dat heeft wellicht iets te maken met het feit dat Fanny Britt zich gebaseerd heeft op dingen die ze zelf heeft meegemaakt.

‘Jane, de vos & ik’ is een knap verteld, pijnlijk verhaal. De graphic novel-vorm zorgt ervoor dat het binnenkomt zonder te hevig op het gemoed te blijven wegen, want het blijft in ieder geval even hangen. Het is droef, hoopvol en gevoelig tegelijkertijd en een aanrader voor iedereen vanaf 12 jaar.