Tegenpolen onderzoeken een moord

In Een moord in november wordt in een het kantoor van de rector in Oxford het lichaam gevonden van een jonge vrouw. De politie stuurt twee rechercheurs die niet meer van elkaar zouden kunnen verschillen: DI Ryan Wilkins, die is opgegroeid in een trailerpark en niet bekendstaat om zijn tact. En DI Ray Wilkins, een Oxford-alumnus die precies weet hoe je je moet gedragen in de hogere kringen.

Het verhaal begint rustig, maar breidt zich gaandeweg uit tot een verrassend ingewikkelde zaak, waarbij vooral Ryan op gevoelige tenen weet te trappen bij de Oxford-elite en Ray brandjes probeert te blussen. Al heeft ook die laatste een roekeloos kantje. De twee detectives vormen meer dan de eigenlijke misdaad de spil van het boek. Ryan is ongepolijst, heeft een kort lontje en houdt zich niet aan de regels, maar hij heeft een scherp oog voor detail en veel meer diepgang dan je in eerste instantie verwacht. Ray is juist netjes, methodisch en beleefd. Hun botsingen zijn geloofwaardig én vaak grappig. Juist doordat ze zo anders zijn, vullen ze elkaar goed aan. Naarmate het verhaal vordert, leer je beide mannen beter kennen en ga je steeds meer met hen meeleven. Ook het inkijkje in het privéleven van beide detectives draagt bij aan de sfeer van het verhaal. Naast Ryan en Ray zijn er een hoop nevenpersonages. Zowel een Arabische sjeik, een commissaris die hoogte probeert te krijgen van haar nieuwe detective, bewoners van een onrustige wijk, als professoren en keukenpersoneel passeren de revue.

Auteur Simon Mason bouwt de plot stap voor stap op, waardoor je langzaam grip krijgt op wat er allemaal speelt, maar hij zet ook voldoende dwaalsporen uit. De identiteit van het slachtoffer blijft lang een mysterie, wat de spanning goed vasthoudt. Hij geeft steeds net genoeg informatie om door te willen lezen. Niet elke verhaallijn voelt even noodzakelijk, maar alles bij elkaar blijft het onderzoek boeien en komt het uiteindelijk mooi samen.

Mason schrijft op een manier die heel makkelijk leest. Dat is ook terug te zien in de vertaling van Dennis Keesmaat. De dialogen zijn levendig, scherp en vaak geestig. Dit komt vooral dankzij Ryan, die nooit lijkt te weten wanneer hij moet zwijgen en er lustig op los vloekt. De sfeer van Oxford komt bovendien mooi naar voren: grijze binnenplaatsen, oude gebouwen en geheimen die overal lijken te hangen. Het donkere weer versterkt het beeld.

Alles bij elkaar is Een moord in november een sterke start van een nieuwe serie. De moordzaak is interessant, maar het zijn vooral Ryan en Ray die het boek laten dat tikkeltje extra weten te geven. Dankzij hun dynamiek, de vlotte schrijfstijl en de sfeervolle setting is dit een thriller die je snel oppakt en moeilijk weglegt. Het geheel maakt nieuwsgierig naar hoe hun samenwerking zich verder zal ontwikkelen in de volgende delen van de serie.