Het einde is nog niet in zicht

Strijder is het vierde deel van de Talon serie van Julie Kagawa. Dit verhaal is voor mij het beste tot nu toe. Gelukkig is erna nog één deel om van te genieten.

Het verhaal gaat verder waar het geëindigd is. Normaal gezien mogen draken geen emoties hebben, maar Ember ervaart alles anders. Ze kan in momenten verdrietig zijn en erna verliefd. Hoe kan dit zelf? Niets van wat Ember geleerd heeft, is waar. Ze moet terugzoeken naar de waarheden en haar eigen pad leren bewandelen. Niet simpel. Ze is nog steeds een rebel samen met Riley en de andere rebellen. Zal het hen lukken om de waarheid te ontdekken en vooral om vrede te krijgen?

In het begin kwam alles traag op gang, dit is iets dat ik gewoon ben van Julie Kagawa. Naarmate je als lezer in het verhaal zat, gaat het vlotter en vlotter om te lezen. Dit komt omdat de spanning en mysterie meer en meer opkwamen dagen.

Wat ik wel jammer vind is de vertaling soms. De spellingsfouten zijn lastig om over te kijken. Buiten dit gegeven ben ik zeer blij dat ik deze serie lees, want ik hou van de talon wereld.

Iedere keer ben ik blij om stukken van Riley, Ember en Garrett te leren kennen. Ieder personage is uniek gemaakt. Ember is moedig en een doorzetter. Riley is een rebel die de waarheid bekend wil maken en een soort rust en veiligheid wil. Garrett wil een leven zonder vechten. Iedereen heeft een eigen missie in het verhaal maar ook een gezamelijke. De combinatie lezen van beide is fijn.

Ik hou ook van de perspectieven die afwisselen in het verhaal zo kom je als lezer in mijn ogen dichter bij ieder personage.

Het einde is leuk, minder spannend wel maar het blijft spannend om het vervolgdeel te nemen.
Ik ben zeer benieuwd naar het einde van de talon serie. Wordt vervolgd.