Dit boek zet je echt aan het denken

Recensie – Het boek van Patricia Louisa Rutten
Lieve Patricia, ik was je niet vergeten – maar ik had even tijd nodig om dit boek te verwerken. Soms grijpt het verhaal je zo vast dat je even stilvalt. Patricia Louisa Rutten schrijft op een persoonlijke en confronterende manier, zonder franjes of clichés. En dat maakt haar boek zo krachtig.
Het verhaal draait om twee jonge mensen, Louise en Harry, die elk op hun eigen manier door het leven strompelen. Als hulpverlener én iemand die zelf door een moeilijke periode gaat, raakt dit boek me diep. De thema’s zijn zwaar: zelfdoding, verslaving, verlies, gemis aan moederliefde, dierenleed, de band met een broer die afglijdt… en dat allemaal zonder filter. Deze onderwerpen zijn nog te vaak taboe, en toch zijn ze van levensbelang om te durven bespreken.
Ik moet eerlijk toegeven: toen ik werd gevraagd om dit boek te recenseren, wist ik niet dat het zo’n impact zou hebben. Maar ik las het helemaal uit, omdat het me bleef raken – elke pagina opnieuw.
Harry is een personage dat me zal bijblijven. Hij staat symbool voor zoveel jongeren die in stilte strijden. Jongeren zoals hij hebben liefde en steun nodig, en vooral: erkenning van elk klein positief punt in hun leven. Als hulpverlener geef ik vaak die raad, maar ik vergeet hem soms zelf toe te passen – een ‘beroepsfout’ misschien, of gewoon menselijk?
Zoals Rutten zelf schrijft in haar inleiding: “Het boek zet je aan tot zelfreflectie en meer bewustwording. Stel je je wel eens in vraag bij de keuzes die je maakt en het leven dat je leidt?”
Dit boek zet je echt aan het denken. En dat is misschien wel het mooiste en moeilijkste tegelijk.