Magisch verhaal over een heksentweeling

Ik lees graag fantasyboeken van eigen bodem en toen Rowena mij benaderde met de vraag of ik haar twee boeken wilde recenseren twijfelde ik geen moment. Fantasy van een Nederlandse auteur? Love it! :) De witte zee van bliksem gaat over een tweeling (Vevay en Caomh). Sinds hun kinderjaren staan Caomh en Vevay tegenover het kwaad. Hun ouders slagen er slechts een paar jaar in om monsters en demonen buiten hun bereik te houden, waarna de zussen regelmatig in gevaarlijke situaties komen. Met behulp van hun magische vrienden proberen ze het goede in de wereld te beschermen.

De kaft met een illustratie van twee kinderen in een soort bal van bliksem spreekt meteen tot de verbeelding. Rowena heeft in haar boek veel bijzondere wezens geschapen (love de xova Faranémos) en zorgt voor de nodige humor in haar boek. Ook behandelt ze een aantal mooie thema's, waaronder vooroordelen en de behoefte aan een eigen identiteit. Er zit duidelijk veel liefde en aandacht in het boek, alleen al in de betekenis achter de titel 'De Witte Zee van Bliksem'. Op Rowena haar website is hier meer informatie over te vinden.

Ondanks de creatieve wereld merkte ik toch dat het boek niet helemaal bij mij paste, met name door het vertelperspectief. Je beleeft het verhaal via verschillende personen, maar door de perspectiefkeuze (en het regelmatig wisselen van 'hoofd') kon ik me niet echt in de personages verplaatsen. De moeite om me in te leven kwam ook door het gedrag van de (op het moment dat het boek start) achtjarige tweeling. De tweeling was regelmatig erg volwassen in hun reacties of juist erg oppervlakkig (bijvoorbeeld na de ontvoering). Ik kon het gedrag van Vevay en Caomh niet rijmen met het beeld wat ik heb van hoe een achtjarige zich ongeveer gedraagt. Ook werd er naar mijn idee veel onnodig uitgelegd in het boek, waarbij de dialoog zelf bijvoorbeeld eigenlijk al voldoende context gaf en geen extra zin uitleg behoefde. Ik denk dat het boek met een extra ronde redactie nog een stuk sterker uit de verf zou zijn gekomen. Door de jonge leeftijd van de hoofdpersonen weet ik ook niet of ik helemaal de doelgroep ben. Dit boek kan zowel door jongeren als door volwassenen gelezen worden, maar ik merk dat ik zelf toch vaak over hoofdpersonen lees van (ongeveer) mijn eigen leeftijd. De dingen die de zussen naast de strijd tegen de demonen meemaken (schoolkamp, nablijven etc.) staan inmiddels best ver van mij af.