Lezersrecensie
Grappig, morbide en uniek
Welk boek van Kingfisher ik ook lees, een aantal elementen zijn altijd aanwezig: een onwaarschijnlijke held/protagonist, morbide humor en een bijzondere, magische metgezel. Hoofdpersonage Halla, een weduwe van middelbare leeftijd, ontvangt een enorme erfenis van een oom (van haar overleden man) waarvoor ze heeft gezorgd. Andere familie van haar man is het hier niet mee eens en sluit haar op in haar kamer om haar te dwingen met haar (schoon)neef te trouwen. Halla is hier niet enthousiast over, met name omdat deze man viezig klamme handen heeft. In een wanhopige poging zichzelf dit gedwongen huwelijk te besparen probeert ze zelfmoord te plegen met een oud zwaard. Dit zwaard blijkt een man te bevatten, die de drager van het zwaard dient te beschermen. Samen proberen ze haar erfenis terug te winnen.
Dit boek van Kingfisher is opnieuw enorm grappig en haar originaliteit spat van iedere bladzijde. Waar ik wel wat moeite mee had was het tempo in sommige stukken. Af en toe voelde het alsof ik enorm veel gelezen had en er relatief weinig was gebeurd. Een scene in een soort horrorheuvels vond ik dan weer leuk en spannend, maar paste niet helemaal in de rest van het verhaal. Als de belangrijkste elementen in ongeveer 100 bladzijdes minder waren gestopt denk ik dat het verhaal me meer had kunnen boeien.
Ik twijfel enorm tussen 3 en 4 sterren, maar omdat ik zo vaak mijn aandacht verloor eindig ik toch op 3.
Dit boek van Kingfisher is opnieuw enorm grappig en haar originaliteit spat van iedere bladzijde. Waar ik wel wat moeite mee had was het tempo in sommige stukken. Af en toe voelde het alsof ik enorm veel gelezen had en er relatief weinig was gebeurd. Een scene in een soort horrorheuvels vond ik dan weer leuk en spannend, maar paste niet helemaal in de rest van het verhaal. Als de belangrijkste elementen in ongeveer 100 bladzijdes minder waren gestopt denk ik dat het verhaal me meer had kunnen boeien.
Ik twijfel enorm tussen 3 en 4 sterren, maar omdat ik zo vaak mijn aandacht verloor eindig ik toch op 3.
1
Reageer op deze recensie