Dit verhaal grijpt je naar de keel en laat je niet snel los

Ik dacht dat dit boek een prachtige roman zou zijn over familie en overleven. Boy I was wrong. Deze roman is zo rauw, zo puur, zo echt. Het verhaal is zo indrukwekkend, dat het me de adem benam. In de wereld waarin we nu leven, lijkt dit scenario helemaal niet zo vergezocht. Dit boek laat je nadenken. Wat zou jij dan doen?

In dit verhaal volgen we Alex en haar gezin. Haar man Daniel heeft zijn baan verloren en dit zolang voor zich gehouden dat ze nu ook hun huis kwijt zijn. Ze besluiten naar het vakantiehuis van Alex ouders in Canada te gaan. Dit huis staat compleet in de wildernis. Waar de eerste uitdagingen het gebrek aan wifi en stromend water zijn, wordt dit al snel anders. Amerika wordt getroffen door nucleaire wapens en niets is meer hetzelfde.

Zoals ik hier boven al schreef, dit verhaal heeft enorm indruk op me gemaakt. In het begin kwam ik er wat moeilijker in. Het verhaal gaf me een beknellend gevoel, juist omdat het in deze wereld niet meer zo onwaarschijnlijk lijkt als een paar jaar geleden. De rauwe werkelijkheid klint door deze hele roman heen. Op een gegeven moment heb je 2 POV's die telkens eindigen met een cliffhanger aan het einde van het hoofstuk. Dat maakte echt dat ik door wilde lezen. Toch moest ik het boek af en toe ook wegleggen. Het verhaal is zo intens, soms had ik echt even een pauze nodig. Later miste ik bepaalde delen uit het verhaal een beetje, die leken onaf en andere delen vond ik net iets te uitgebreid.

Hoe kan je dit boek omschrijven? Niets kan dit verhaal echt vatten. Het is aangrijpend, rauw, beklemmend, echt, emotioneel, inspirerend etc. Het verhaal bevat wanhoop, maar ook hoop. Dit is een verhaal waar ik nog geregeld aan terug zal denken. Ik raad dit boek zeker aan, maar weet wel wat je kan verwachten. Het is geen makkelijk weg te lezen roman. Dit verhaal grijpt je naar de keel en laat je niet snel meer los, daarom 4 sterren.