“Je bent je eigen jij. Met je eige keuzes.”

Wat een indrukwekkend boek is Schildpadmeisje van Marlies Slegers.
Je leeft en voelt de pijn, de hoop en het verlangen van Vis mee. Een verhaal dat je niet alleen leest, maar ook echt voelt.

Vis is 13 en woont samen met haar moeder en zusje. Haar vader is een aantal jaar geleden bij hen weggegaan en kortgeleden vertrokken naar Parijs. Haar moeder drinkt en legt de schuld van alles bij Vis. Thuis is het niet fijn en veilig, en dus zoekt Vis haar toevlucht in een caravan in het bos, tussen haar verzamelde vondsten en haar schildpad Simon, die ze van het grofvuil heeft gered.

Gelukkig zijn er mensen die haar wél zien: buurman Joop, die haar wijze raad geeft (“Zorg ook goed voor jezelf. Wie zorgt er anders voor jou, meissie?”) en buurjongen Sid, die haar aanmoedigt om weer te geloven in zichzelf. Door hen kruipt Vis langzaam uit haar schulp.

De thema’s zijn heftig; een moeder die te veel drinkt, mishandeling, schelden, verdriet, maar Marlies weet er licht en lucht in te brengen met humor, liefde en hoop. De korte hoofdstukken, de Google-zoekopdrachten van Vis en haar gesprekken met Simon brengen precies de juiste balans tussen zwaar en zacht.

De taal is prachtig en zó raak. Marlies schrijft zinnen die blijven hangen, vol emotie en beeld. Het boek gaf me herkenning van gevoelens uit mijn eigen jeugd. Ik hoop dat ieder kind dat zich ooit ongezien voelt, net als Vis iemand om zich heen heeft die wél echt naar ze kijkt.

De illustraties van Jeska Verstegen passen perfect bij het verhaal en zijn zo mooi. De kaft en de schutbladen zijn ingetogen, zacht en sprekend. Je kan er steeds naar blijven kijken.

Schildpadmeisje is een ontroerend en belangrijk verhaal over overleven, vriendschap, hoop en durven zijn wie je bent. Een boek dat je raakt, verwarmt en nog lang bij je blijft.
Vanaf ca. 10 jaar.