“Als je alle haat van liefde aftrekt, blijft er altijd nog iets over. Dat zijn wij.”

Wow, wat een boek is dit.
Overdonderend, nazingend in mijn hoofd, vol emotie, absurditeit, humor en diepgang. Albatros van Yorick Goldewijk laat je lachen, slikken en nadenken. Over jezelf, over de wereld, over wat mens-zijn eigenlijk betekent. En dat is afschuwelijk en fantastisch.

Goldewijk schrijft met een magische pen: poëtisch, grappig, filosofisch. Zinnen die blijven hangen, beelden die je niet loslaten. Dingen komen zo mooi samen, en dan zijn er vast nog draadjes die ik over het hoofd zie.

Het boek houdt je een spiegel voor, legt verbanden met de geschiedenis én met nu. Er zijn zoveel linkjes om een gesprek over aan te gaan. Want wat zou jij doen, wat vind jij hiervan?

De cover van Martijn van der Linden is een kunstwerk op zich, verstild en vol betekenis, precies zoals het verhaal zelf.

Een uniek en zeldzaam boek dat je door wil blijven lezen, maar waarvan je ook niet wil dat het uit is. En dan is het uit…. Er is zoveel over dit boek te zeggen, maar toch ook weer niet. Want woorden zouden het tekortdoen.

Iedereen moet de kans krijgen om dit boek zelf te kunnen beleven. Het is een absolute aanrader voor lezers vanaf 12 jaar en eigenlijk voor iedereen daarna.