Lezersrecensie
Een interessant verhaal uit de jaren 50
Het Breekpunt stond niet op mijn radar totdat ik een mailtje kreeg van @atlascontact . Het is absoluut een vlotte en leuke leeservaring, ook al zegt het niet echt iets nieuws.
Het verhaal speelt zich af in Newark Delaware, op een ongewoon warme novemberdag in 1957, die we beleven vanuit het afwisselende perspectieven van een echtpaar. We leren geleidelijk veel over dit stel, hun ambities, hun persoonlijkheden, hun achtergronden en de ontrouw en geheimen die ze niet altijd even succesvol voor elkaar verborgen weten te houden.
Kathleen is een intrigerend personage. Ooit een tenniskampioene op de universiteit. Ze had een veelbelovende sportcarrière kunnen hebben, maar ze koos ervoor om met Virgil te trouwen en huisvrouw te worden. Virgil is daarentegen moeilijker te beminnen, maar minstens zo interessant. Hij is een man die de weg kiest van de minste weerstand en eigenlijk met de stroom meegaat.
Hun verhaal daagt ons uit om na te denken over de keuzes die we maken en hoe deze keuzes ons leven beïnvloeden. Hoewel het boek zich afspeelt in de jaren 50 is de kernboodschap tijdloos.
Dit meeslepend verhaal geeft lezers het gevoel dat ze door het raam naar een stukje leven in de jaren 50 kijken. Je zit 155 pagina's lang aan je stoel gekluisterd, je kunt je blik niet afwenden van spanning en het einde maakt het wat mij betreft helemaal af. Zoals ik al zei, het vertelt niet veel nieuws, maar toch raakt het een gevoelige snaar.
In dit roman wordt het huwelijk afgeschilderd als een gesprek tussen twee mensen, waar onuitgesproken woorden het meeste evenwicht in de schaal leggen. Dit maakt het realistisch, omdat onuitgesproken aspecten vaak het meest een relatie definiëren.
De korte lengte van het verhaal werkt in veel opzichten, maar liet me ook verlangen naar meer woorden van Jessica Anthony. Ik had het gevoel dat er zoveel te ontdekken viel, en de beknopte opzet van de roman doet me alleen maar verlangen naar meer van haar rijke inzichtelijke schrijfstijl.
Ik wil @atlascontact bedanken voor deze recensie-exemplaar in ruil voor een eerlijke recensie.
Het verhaal speelt zich af in Newark Delaware, op een ongewoon warme novemberdag in 1957, die we beleven vanuit het afwisselende perspectieven van een echtpaar. We leren geleidelijk veel over dit stel, hun ambities, hun persoonlijkheden, hun achtergronden en de ontrouw en geheimen die ze niet altijd even succesvol voor elkaar verborgen weten te houden.
Kathleen is een intrigerend personage. Ooit een tenniskampioene op de universiteit. Ze had een veelbelovende sportcarrière kunnen hebben, maar ze koos ervoor om met Virgil te trouwen en huisvrouw te worden. Virgil is daarentegen moeilijker te beminnen, maar minstens zo interessant. Hij is een man die de weg kiest van de minste weerstand en eigenlijk met de stroom meegaat.
Hun verhaal daagt ons uit om na te denken over de keuzes die we maken en hoe deze keuzes ons leven beïnvloeden. Hoewel het boek zich afspeelt in de jaren 50 is de kernboodschap tijdloos.
Dit meeslepend verhaal geeft lezers het gevoel dat ze door het raam naar een stukje leven in de jaren 50 kijken. Je zit 155 pagina's lang aan je stoel gekluisterd, je kunt je blik niet afwenden van spanning en het einde maakt het wat mij betreft helemaal af. Zoals ik al zei, het vertelt niet veel nieuws, maar toch raakt het een gevoelige snaar.
In dit roman wordt het huwelijk afgeschilderd als een gesprek tussen twee mensen, waar onuitgesproken woorden het meeste evenwicht in de schaal leggen. Dit maakt het realistisch, omdat onuitgesproken aspecten vaak het meest een relatie definiëren.
De korte lengte van het verhaal werkt in veel opzichten, maar liet me ook verlangen naar meer woorden van Jessica Anthony. Ik had het gevoel dat er zoveel te ontdekken viel, en de beknopte opzet van de roman doet me alleen maar verlangen naar meer van haar rijke inzichtelijke schrijfstijl.
Ik wil @atlascontact bedanken voor deze recensie-exemplaar in ruil voor een eerlijke recensie.
1
Reageer op deze recensie
