Hartverwarmend verhaal!

De Schemertuin is een roman waarin we de gebeurtenissen volgen op twee tijdslijnen. De ene tijdlijn speelt zich af in het heden van ongeveer 2019-2020 met Bernice en Winston als hoofdpersonages, terwijl de andere tijdlijn het verhaal vertelt van Maya in de jaren 70 en 80. Wat hen verbindt is een kleine tuin en twee oude huizen die dezelfde tuin delen in een buitenwijk van Londen.

Ik vond het leuk om te lezen over de levens van deze mensen, hun dagelijkse worstelingen en hoe hun vriendschappen zich op natuurlijke wijze ontwikkelen. Het was ook fascinerend om te lezen over deze parallelle levens die zo verschillend waren, maar tegelijkertijd ook overeenkomsten hadden. En hoe dezelfde plek zo anders kan zijn voor de mensen die er wonen.
Ik genoot van de langzame opbouw, de manier waarop we de hoofdpersonages echt leerden kennen, en de manier waarop ze geschreven waren. Het waren zeer realistische personages die net zo goed jouw buren kunnen zijn.

Door het verhaal heen brengt de auteur ook verschillende maatschappelijke kwesties onder de aandacht zoals racisme, diaspora en de botsing van culturen. Het had misschien wat minder diepgang kunnen hebben in de reflecties op deze maatschappelijke kwesties en een diepere verkenning van de resterende kwesties, maar het zet je zeker aan het denken.

Het is over het algemeen een feelgood verhaal over vriendschap, het vinden van families en de kracht van de natuur die ons allemaal verbindt (of we het willen of niet). Het leven kan eenzaam zijn, vooral als je ver van huis bent of ver van je geliefden, maar er is altijd een gemeenschap aan de andere kant van de poort die wacht tot je die ontdekt. Als je maar dapper genoeg bent om je open te stellen.

Erg genoten van dit prachtige verhaal en de personages zullen mij ook lang bijblijven.