Lezersrecensie
Ontwapenend debuut: De tussenzus
De proloog begint met een grap, of liever gezegd een raadsel. Wat krijg je als je een dichteres kruist met een politicus?
“Het antwoord op de vraag ben ik. Als je een dichteres kruist met een politicus, krijg je mij!
Ik ben hun zoon, Tommie, het product van een vrouw die met enkele strofen een nieuwe wereld kon scheppen en een man die uren aan het woord kon zijn, zonder iets te zeggen.”
Een goede inleiding, de lezer is meteen wakker! De moeder van Tommie, Katinka, is verdronken tijdens een zeiltocht op de Waddenzee en vader Manfred Boezerman is parlementariër. Tommie is opgevoed door Franse au pairs en schoonmaaksters. Dat het de relatie met zijn vader geen goed heeft gedaan is duidelijk. Buiten dat Manfred er nooit is, verloopt al het contact tussen vader en zoon via Jessica, de secretaresse die alles verder regelt.
En dan is er nog Cleo, de tussenzus van Tommie. Ze zijn geen bloedverwanten maar wel lotgenoten. De moeder van Cleo heeft een kortstondige relatie met Manfred gehad. Als zij naar China vertrekt blijft Cleo voorlopig in huize Boezerman wonen, zodat ze haar school kan afmaken.
Prima geregeld zou je denken.Een comfortabel huis, genoeg geld op de rekening, vrijheid in overvloed, een schoonmaakster. In tussentijd hebben zowel Tommie als Cleo beide moeite met de situatie en hun emoties. Vincent Kortmann zet de twee vormen van verzet tegen elkaar af.
Tommie heeft geen last van zelfcensuur – Hij denk eigenlijk nooit na wat andere mensen ervan zullen vinden, daarom stopt hij op achttienjarige leeftijd acuut met zijn studie om een tussenjaar te nemen. Om geen gezeik te krijgen met zijn vader, neemt hij een baantje bij de kringloop. Dat brengt hem meer dan hij denkt. Wanneer hij door een oud docente wordt gevraagd om mee te schrijven aan een toneelstuk als afstudeeropdracht, realiseert hij zich dat hij eindelijk de kans krijgt om wat meer van zichzelf te laten zien.
Zus Cleo is druk met de wereld te verbeteren, maar haar zelfverzekerde, welhaast ongeïnteresseerde houding laat ook een andere overtuiging zien. Zo weet ze zeker dat het einde van de wereld nabij is. Ondertussen krijgt ze naast haar klimaatbewustzijn steeds meer passie voor wapens, maar die zijn nog betrekkelijk onschuldig, in elk geval vergeleken met haar woedende principes. Als ze ook voor het toneelstuk wordt gevraagd wil ze er graag haar stempel op drukken, om de milieuvervuilende klasse omver te werpen, en dan het liefst met een oorverdovende knal.
Beetje bij beetje geeft Kortmann meer inzicht in de personages, maar geregeld verrast hij ook met tragikomische humor, metaforen en confronterende inkijkjes. De auteur heeft de sympathieke Tommie als verteller uitgekozen en je kijkt als het ware over zijn schouder mee naar zijn dagelijkse beslommeringen. Je voelt de herinneringen aan zijn moeder, de ongeïnteresseerdheid van zijn vader, de beschermingsdrift naar zijn zus (of is het jaloezie?) en de drang om gezien te worden.
En dan is er nog die wezenlijke vraag en de morele component
Wat moet je doen als alles anders loopt dan je wil?
De tussenzus is een teder en indringend boek, waarin ieder personage tast naar zijn of haar rol in het leven.
Hartelijk dank aan De Club van Echte Lezers voor het sturen van dit recensie-exemplaar.
★ ★ ★ ★
MEER WETEN OVER DIT BOEK?
De tussenzus is uitgegeven door Atlas contact en is onder andere te koop bij de uitgeverij en je plaatselijke boekhandel.
Leuke reacties of vragen kun je plaatsen onder het blog, of kom gezellig langs op mijn Instagram account @incrediblybookworm
“Het antwoord op de vraag ben ik. Als je een dichteres kruist met een politicus, krijg je mij!
Ik ben hun zoon, Tommie, het product van een vrouw die met enkele strofen een nieuwe wereld kon scheppen en een man die uren aan het woord kon zijn, zonder iets te zeggen.”
Een goede inleiding, de lezer is meteen wakker! De moeder van Tommie, Katinka, is verdronken tijdens een zeiltocht op de Waddenzee en vader Manfred Boezerman is parlementariër. Tommie is opgevoed door Franse au pairs en schoonmaaksters. Dat het de relatie met zijn vader geen goed heeft gedaan is duidelijk. Buiten dat Manfred er nooit is, verloopt al het contact tussen vader en zoon via Jessica, de secretaresse die alles verder regelt.
En dan is er nog Cleo, de tussenzus van Tommie. Ze zijn geen bloedverwanten maar wel lotgenoten. De moeder van Cleo heeft een kortstondige relatie met Manfred gehad. Als zij naar China vertrekt blijft Cleo voorlopig in huize Boezerman wonen, zodat ze haar school kan afmaken.
Prima geregeld zou je denken.Een comfortabel huis, genoeg geld op de rekening, vrijheid in overvloed, een schoonmaakster. In tussentijd hebben zowel Tommie als Cleo beide moeite met de situatie en hun emoties. Vincent Kortmann zet de twee vormen van verzet tegen elkaar af.
Tommie heeft geen last van zelfcensuur – Hij denk eigenlijk nooit na wat andere mensen ervan zullen vinden, daarom stopt hij op achttienjarige leeftijd acuut met zijn studie om een tussenjaar te nemen. Om geen gezeik te krijgen met zijn vader, neemt hij een baantje bij de kringloop. Dat brengt hem meer dan hij denkt. Wanneer hij door een oud docente wordt gevraagd om mee te schrijven aan een toneelstuk als afstudeeropdracht, realiseert hij zich dat hij eindelijk de kans krijgt om wat meer van zichzelf te laten zien.
Zus Cleo is druk met de wereld te verbeteren, maar haar zelfverzekerde, welhaast ongeïnteresseerde houding laat ook een andere overtuiging zien. Zo weet ze zeker dat het einde van de wereld nabij is. Ondertussen krijgt ze naast haar klimaatbewustzijn steeds meer passie voor wapens, maar die zijn nog betrekkelijk onschuldig, in elk geval vergeleken met haar woedende principes. Als ze ook voor het toneelstuk wordt gevraagd wil ze er graag haar stempel op drukken, om de milieuvervuilende klasse omver te werpen, en dan het liefst met een oorverdovende knal.
Beetje bij beetje geeft Kortmann meer inzicht in de personages, maar geregeld verrast hij ook met tragikomische humor, metaforen en confronterende inkijkjes. De auteur heeft de sympathieke Tommie als verteller uitgekozen en je kijkt als het ware over zijn schouder mee naar zijn dagelijkse beslommeringen. Je voelt de herinneringen aan zijn moeder, de ongeïnteresseerdheid van zijn vader, de beschermingsdrift naar zijn zus (of is het jaloezie?) en de drang om gezien te worden.
En dan is er nog die wezenlijke vraag en de morele component
Wat moet je doen als alles anders loopt dan je wil?
De tussenzus is een teder en indringend boek, waarin ieder personage tast naar zijn of haar rol in het leven.
Hartelijk dank aan De Club van Echte Lezers voor het sturen van dit recensie-exemplaar.
★ ★ ★ ★
MEER WETEN OVER DIT BOEK?
De tussenzus is uitgegeven door Atlas contact en is onder andere te koop bij de uitgeverij en je plaatselijke boekhandel.
Leuke reacties of vragen kun je plaatsen onder het blog, of kom gezellig langs op mijn Instagram account @incrediblybookworm
2
Reageer op deze recensie
