Briljante finale

Iedereen kent Michael Connelly wel, is het niet door het lezen van zijn boeken, dan wel alleen van naam. De voormalig misdaadverslaggever en winnaar van de Pullitzerprice debuteerde reeds is 1992 en is sindsdien een van de meest vooraanstaande thrillerschrijvers van Amerika. De interne jury  is het vijfde deel in zijn Mickey Haller – de Lincoln Lawyer – serie.

Mickey Haller, strafpleiter in Los Angeles die voornamelijk vanaf de achterbank van een Lincoln Town Car werkt (vandaar de naam Lincoln Lawyer), wordt ingehuurd door een nieuwe cliënt – André La Cosse, een “digitale” pooier – die verdacht wordt van de moord op een prostituee. Tijdens een eerste gesprek met hem ontdekt Mickey dat het slachtoffer een ex-cliënte van hem is: Gloria (ook wel Giselle of Glenda) Dayton, een vrouw die hij ooit geholpen heeft uit het straatleven te stappen om elders opnieuw te beginnen, en wordt de zaak voor hem een stuk persoonlijker. Alhoewel iedereen het tegenovergestelde beweert, gelooft Mickey in de onschuld van La Cosse en zet hij alles op alles om dat te bewijzen, of op zijn minst gerede twijfel bij de jury op te wekken.

Het onderzoek naar de werkelijke moordenaar van Gloria rakelt Mickeys verleden genadeloos op en doet hem langzaam maar zeker in een gevaarlijke wereld terechtkomen, waarin duistere individuen aan twee kanten van de wet werken. Een corrupte DEA-agent, een drugskartel, een geroyeerde advocaat, een xxx van de officier van justitie, allemaal lijken ze een persoonlijke interesse te hebben in Mickeys toekomst. En wie is de persoon die Mickey constant volgt en begluurt?

Wederom heeft Connelly een meeslepend verhaal vol vaart geschreven over de fascinerende Mickey Haller. De plot kent meerdere twists en verrassingen, waarin ook zijn privéleven, dat niet echt van een leien dakje gaat, en de moeilijke (of eigenlijk het ontbreken van enige) relatie met zijn tienerdochter Katie aan de orde komen. Daarnaast is het thema schuld – terug te vinden in de Engelse titel 'Gods of Guilt', waarmee advocaten refereren aan de jury – prachtig verweven in het verhaal. Hierbij wordt niet alleen het schuldig of niet-schuldig bedoeld dat door de juryleden wordt bepaald, maar ook de diverse andere soorten schuld en de mensen die denken als God daarover te kunnen oordelen. Op het eind van het boek wordt dat nog eens extra verklaard, als Mickey stelt: “Everybody has a jury, the voices they carry inside[…]”  en daarmee doelt op zijn eigen spoken uit het verleden, die door het hele boek heen opspelen. Mickey Haller is in De interne jury  dan ook wat depressiever dan in de vorige boeken, maar dat is ook niet zo verwonderlijk. In zijn privéleven loopt het allemaal niet lekker, maar ook professioneel heeft hij nogal wat te verduren gehad, wat door de hele serie heen te volgen is. In vijf delen heeft Connelly Mickey Haller laten evolueren van een klein nietszeggend advocaatje tot een gehaaide strafpleiter, die zich vastbijt in elke zaak die hij aanneemt om de waarheid te achterhalen, en van De interne jury  mag met recht gezegd worden dat de uiteindelijke finale in de rechtszaal briljant in zijn soort is.

Opnieuw bewijst Michael Connelly dat hij een getalenteerde schrijver is die de kunst verstaat zijn lezers vanaf de eerste bladzijde het verhaal in te trekken en er tot de laatste bladzijde deelgenoot van te maken. Zijn Lincoln Lawyer serie is daar het ultieme bewijs van. Wie de boeken over Mickey Haller nog niet gelezen heeft, wordt geadviseerd dit zo snel mogelijk te doen. Ze zullen beslist niet tegenvallen.