Meeslepend, meedogenloos en memorabel

'Dingen die ik leerde van het vallen' is een van de meest meeslepende én herkenbare boeken dat ik dit jaar al las. Over de hoop nooit opgeven, de eenzaamheid, de kracht in kwetsbaarheid en de schoonheid van de natuur.

Claire Nelson heeft verweeft verleden en heden moeiteloos in het boek waardoor je als lezer niet alleen een zicht krijgt in de levensgevaarlijke situatie waarin ze zicht bevindt, maar ook hoe ze daar is terecht gekomen. En net dit zorgt ervoor dat haar verhaal zo herkenbaar is. Niet iedereen zal verdwalen in een woestijn en enkele meters naar beneden vallen, maar de tocht die haar daar heeft gebracht is er wel een die velen afleggen. De eenzaamheid van een grote stad, de lokroep van de natuur en rust en het zoeken naar jezelf en wie je wilt zijn. De wil en wens om alles achter te laten en ergens opnieuw te beginnen.