"Mother knows best"

Eindelijk weer eens een ouder boek om te lezen. Leuk, al die nieuwe boeken, maar de oudere boeken verdienen ook tijd en aandacht en mogen niet vergeten worden. Tijdens 'Op vakantie met samenlezenwe' lezen we een heel aantal boeken van Linda van Rijn. En alhoewel ik deze niet allemaal meelees, vond ik het wel leuk om er een paar mee te lezen. Ook omdat ik nog nooit echt boeken van Linda van Rijn heb gelezen en het toch leuk blijft om nieuwe auteurs te leren kennen.

Ik maak deze recensie denk ik niet te lang. En dat heeft eigenlijk maar één simpele reden. Ik wil de auteur niet afkraken, ik wil niet een heel zeurverhaal bij jullie ophangen, maar ik wil wel eerlijk zijn. Dit boek lag me namelijk totaal niet. En ik ga zo goed mogelijk mijn best doen om het uit te leggen.

Het begin van het boek begint met de verdwijning van Koen, wat best wat spanning zou moeten opleveren. Helaas bracht het bij mij geen spanning naar boven en dat is bij mij meestal geen goed teken. Ik weet niet precies waarom, maar het verdwijnen van Koen en de emoties waar Hannah doorheen ging, pakten me gewoon niet en gingen zo langs me heen.

Na de intro ga je een stuk terug in de tijd. Naar het begin van de huwelijkreis van Hannah en Koen. De switch in tijd vond ik wel heel erg leuk, dit geeft wat meer lagen en wat meer variatie aan het verhaal. vanaf hier lees je eigenlijk hoe de liefde tussen Hannah en Koen is ontstaan, zie je hoe ze stiekem trouwen en dan op reis gaan naar Curacao, een echte heerlijk vakantiebestemming. Dit was voor mij het allerbeste stuk van de vakantie. Lekker de sfeer proeven, stranden opzoeken, lekker eten... ja daar ga ik goed op. Zon, zee en strand in boeken zijn helemaal mijn ding.

Maar natuurlijk is een thriller geen thriller zonder rare wendingen. Van een vermissing tot een aanrijding en bijzonder luie politie en schimmige figuren, alles komt voorbij. In de derde persoonsvorm lees je Hannah haar gebeurtenissen en de lastige situaties waarin ze terecht komt terwijl ze op zoek is naar haar kersverse man. Niets is zoals het lijkt en het wordt maar weer eens duidelijk dat toeval niet bestaat.

Waar het voor mij een beetje mis ging was denk ik het feit dat het verhaal te kort was om het helemaal goed uit te werken. Er was voor mij persoonlijk te weinig verdieping in de karakters, te weinig spanning (Of eigenlijk was er geen kans om de spanning goed op te bouwen) en het verhaal was zo voorspelbaar dat er voor mij geen enkele vorm van verrassing meer in zat. Dit wil niet zeggen dat het boek slecht was. Het was een prima tussendoortje, alleen denk ik gewoon dat deze soort boeken niet buiten datgene vallen wat ik leuk of interessant vind. Ik hou meer van diepgaandere karakters, verhaallijnen die alle kanten op kunnen en plottwists die je niet aan ziet komen. Dat was hier gewoon niet zo het geval. Maar en echt zomerboek is het wel, dus wat dat betreft is hij wel geslaagd. En aangezien het ook nog een kort verhaal is, ben je er zomaar doorheen, ook als het niet helemaal je ding is. Linda van Rijn heeft namelijk wel een hele fijne en vlotte schrijfstijl dus je hoeft je geen zorgen te maken over hoe het verhaal leest.

Ik geef 'Blue Curacao' 2,5 ster!

~ Live Your Life Reading