Lezersrecensie
"Wat een giftige wereld."
Op 4Juli hadden we met de samenlezenwe-club de bespreking van het nieuwe boek van Marelle Boersma. En ja, ik weet het. Het is al 11 Juli en ik plaats nu pas mijn recensie. Ik had het boek ook niet helemaal op tijd uit, en ga ook eerlijk toegeven dat ik wat moeite had met hem uitlezen en ook bijna een week niet gelezen heb. Maar nu hij uit is, kan ik in ieder geval de recensie plaatsen. Ik heb er vrij lang over nagedacht wat ik over dit boek wilde zeggen en eerlijk gezegd weet ik nog steeds niet helemaal wat ik er nou over moet zeggen, dus ik ga gewoon van start en dan zien we wel waar we eindigen.
'Modelmoord' was het eerste boek dat ik van Marelle Boersma heb gelezen. In de groep zaten wel mensen die vaker iets van haar hebben gelezen en deze boeken erg leuk vonden. Tot nu toe heb ik alleen de naam voorbij zien komen maar heb ik nooit echt de neiging gevoeld om ook echt een boek van Boersma op te pakken, omdat ze me gewoonweg niet meteen trokken. Maar ik lees wel graag de Crime Compagnie boeken mee en nu was deze aan de beurt. Tijd dus om uit mijn comfortzone te stappen.
Marelle Boersma heeft een fijne schrijfstijl. Niet te moeilijk, vrij korte hoofdstukken en wisseling van perspectief op het juiste moment. Marelle weet erg goed verwarring te creëren en onderwerpen samen te voegen tot een kloppend geheel. Er ontstaan ontzettend veel vraagtekens tijdens het lezen, er zijn verschillende mensen verdacht, maar aan het einde worden alle antwoorden gegeven en blijven er geen losse eindjes meer over.
Ik ben geen fan van de modellenwereld, puur en alleen al omdat ik weet dat er daar soms hele nare dingen gebeuren en het enige wat lijkt te tellen, is je uiterlijk en de omvang van je lichaam. Jaloezie, afgunst en verleidingen liggen altijd op de loer en naar mijn idee zijn er ontzettend veel giftige elementen in deze wereld. Marelle weet die met 'Modelmoord' heel goed weer te geven. Dat ze daar ook het omstreden afvalmiddel Ozempic bij bertrekt en de foute, misbruikmakende mannen, maakt het verhaal compleet. Ik heb zelf vrij veel gehoord over Ozempic, dus ik vond het ook fijn dat de auteur hier ook daadwerkelijk onderzoek naar heeft gedaan, want vaak merk ik dat er in boeken foute informatie wordt gegeven en dat was nu niet het geval. Ik vind Ozempic een zeer gevaarlijk middel. Verslavend is het misschien niet, maar het effect van dit middel van wel verslavend zijn en het middel op een verkeerde wijze gebruiken kan ontzettend veel gezondheidsproblemen opleveren. Het verhaal over Ozempic, dat pas later toegevoegd is aan het verhaal, maakte dit boek voor mij interessant. Er blijft vrij lang vrij vaag om welk middel het gaat, maar als je het middel kent, is het je snel duidelijk. De modellenwereld zelf zit vol met drama, maar dit is niet mijn interesse, dus mijn focus lag hier niet helemaal.
Marelle heeft een boek geschreven vol met lijntjes, een web van leugens en gebeurtenissen die pas een uitweg en een antwoord krijgen aan het einde van het verhaal. Een deel hiervan zag ik aankomen, een deel ook niet. De verrassingen blijven toch altijd het leukst.
Ik lijk nu in mijn verhaal vrij positief. Dit is over het algemeen ook zo. Er zit me alleen één ding dwars. En dat is dat, hoe goed dit verhaal ook geschreven was, het voor mij grensde aan ongeloofwaardig en slordig. Er gebeurde zoveel, maar sommige dingen kregen teveel aandacht en andere dingen juist weer te weinig of het kwam zo uit het niets dat ik niet helemaal snapte waarom het werd toegevoegd. En dan heb ik het vooral over de stukken waar Nick Bo bedreigde en sloeg. het ontstond en was ook ineens weer voorbij en er werd gedaan alsof het niks was. Dit soort stukjes zaten er meer in en dat zorgde voor mij voor een wat rommelig gevoel en ook het gevoel van echte spanning kwam bij mij niet naar boven. Voornamelijk omdat er zulke korte piekjes van spanning in zaten en ik hierin de opbouw dus wat miste.
Ik vond 'Modelmoord' niet de beste thriller die heb gelezen, maar ik ben absoluut wel benieuwd naar meer werk van Marelle Boersma en vind de manier waarop ze onderwerpen en maatschappelijke vraagstukken bij elkaar trekt voor één verhaal wel heel erg interessant.
Ik geef 'Modelmoord' 3,5 ster!
~ Live Your Life Reading
'Modelmoord' was het eerste boek dat ik van Marelle Boersma heb gelezen. In de groep zaten wel mensen die vaker iets van haar hebben gelezen en deze boeken erg leuk vonden. Tot nu toe heb ik alleen de naam voorbij zien komen maar heb ik nooit echt de neiging gevoeld om ook echt een boek van Boersma op te pakken, omdat ze me gewoonweg niet meteen trokken. Maar ik lees wel graag de Crime Compagnie boeken mee en nu was deze aan de beurt. Tijd dus om uit mijn comfortzone te stappen.
Marelle Boersma heeft een fijne schrijfstijl. Niet te moeilijk, vrij korte hoofdstukken en wisseling van perspectief op het juiste moment. Marelle weet erg goed verwarring te creëren en onderwerpen samen te voegen tot een kloppend geheel. Er ontstaan ontzettend veel vraagtekens tijdens het lezen, er zijn verschillende mensen verdacht, maar aan het einde worden alle antwoorden gegeven en blijven er geen losse eindjes meer over.
Ik ben geen fan van de modellenwereld, puur en alleen al omdat ik weet dat er daar soms hele nare dingen gebeuren en het enige wat lijkt te tellen, is je uiterlijk en de omvang van je lichaam. Jaloezie, afgunst en verleidingen liggen altijd op de loer en naar mijn idee zijn er ontzettend veel giftige elementen in deze wereld. Marelle weet die met 'Modelmoord' heel goed weer te geven. Dat ze daar ook het omstreden afvalmiddel Ozempic bij bertrekt en de foute, misbruikmakende mannen, maakt het verhaal compleet. Ik heb zelf vrij veel gehoord over Ozempic, dus ik vond het ook fijn dat de auteur hier ook daadwerkelijk onderzoek naar heeft gedaan, want vaak merk ik dat er in boeken foute informatie wordt gegeven en dat was nu niet het geval. Ik vind Ozempic een zeer gevaarlijk middel. Verslavend is het misschien niet, maar het effect van dit middel van wel verslavend zijn en het middel op een verkeerde wijze gebruiken kan ontzettend veel gezondheidsproblemen opleveren. Het verhaal over Ozempic, dat pas later toegevoegd is aan het verhaal, maakte dit boek voor mij interessant. Er blijft vrij lang vrij vaag om welk middel het gaat, maar als je het middel kent, is het je snel duidelijk. De modellenwereld zelf zit vol met drama, maar dit is niet mijn interesse, dus mijn focus lag hier niet helemaal.
Marelle heeft een boek geschreven vol met lijntjes, een web van leugens en gebeurtenissen die pas een uitweg en een antwoord krijgen aan het einde van het verhaal. Een deel hiervan zag ik aankomen, een deel ook niet. De verrassingen blijven toch altijd het leukst.
Ik lijk nu in mijn verhaal vrij positief. Dit is over het algemeen ook zo. Er zit me alleen één ding dwars. En dat is dat, hoe goed dit verhaal ook geschreven was, het voor mij grensde aan ongeloofwaardig en slordig. Er gebeurde zoveel, maar sommige dingen kregen teveel aandacht en andere dingen juist weer te weinig of het kwam zo uit het niets dat ik niet helemaal snapte waarom het werd toegevoegd. En dan heb ik het vooral over de stukken waar Nick Bo bedreigde en sloeg. het ontstond en was ook ineens weer voorbij en er werd gedaan alsof het niks was. Dit soort stukjes zaten er meer in en dat zorgde voor mij voor een wat rommelig gevoel en ook het gevoel van echte spanning kwam bij mij niet naar boven. Voornamelijk omdat er zulke korte piekjes van spanning in zaten en ik hierin de opbouw dus wat miste.
Ik vond 'Modelmoord' niet de beste thriller die heb gelezen, maar ik ben absoluut wel benieuwd naar meer werk van Marelle Boersma en vind de manier waarop ze onderwerpen en maatschappelijke vraagstukken bij elkaar trekt voor één verhaal wel heel erg interessant.
Ik geef 'Modelmoord' 3,5 ster!
~ Live Your Life Reading
1
Reageer op deze recensie
