Lezersrecensie
"Samenwerken is niet leuk als het een verplichting is. Maar als je er samen voor kiest om samen te werken, is het dan nog steeds zo stom? Is verbinding dan nog steeds zo erg?"
Vandaag kunnen jullie van mij weer eens iets anders verwachten. Geen thriller deze keer, maar een Temporary Fantasy/ Science Fiction! Ik mocht namelijk de blogtour aftrappen van "Koen en de hersenhack" van Anaïd Haen en Django Mathijsen!
Toen ik de omschrijving van dit boek zag, wist ik meteen dat ik mee wilde doen aan de blogtour. het idee dat er een hersenhack bestaat die de acties van mensen onder controle houdt en bepaalt wat mensen doen, leek me ontzettend gaaf om te lezen, maar ook enorm eng om in het echt mee te maken. Dit genre ligt me echt helemaal! de mensheid onder controle houden door middel van digitale snufjes en verslaving... JA! (Niet in het echt uiteraard). Ik moet zeggen dat de tekst op de omslag van het boek me dan weer niet meteen trok, maar dat heb ik wel vaker, vraag me niet waarom. Ik weet het namelijk niet.
Het boek trekt je meteen mee in het verhaal van Koen, een 12-jarige jongen die niet helemaal meekomt op school, gepest wordt, geen games speelt en overal een beetje buiten lijkt te vallen. Dit alles heeft natuurlijk een reden, en één van die redenen is dat Koen epilepsie heeft. Eindelijk eens een ziekte die niet erg veel beschreven wordt in boeken! Tijdens het verhaal kom je erachter waarom deze ziekte zo belangrijk is voor de rode draad, maar hoe fijn is het om ook epilepsie een gezicht te geven in boeken? En dan niet alleen de vervelende dingen, maar ook de (eventuele) pluspunten.
Koen merkt dat er om hem heen rare dingen gebeuren en het verhaal wordt alleen maar vreemder en vreemder. Dorpsbewoners gedragen zich raar, lijken soms wel in een soort van trance en iedereen is alleen nog maar bezig met "Verbonden zijn". Wat is er allemaal aan de hand?
"Samenwerken is niet leuk als het een verplichting is. Maar als je er samen voor kiest om samen te werken, is het dan nog steeds zo stom? Is verbinding dan nog steeds zo erg?"
Dit boek is van begin tot einde een echte weglezer. Hij past qua genre helemaal bij kinderen vanaf een jaar of 11/12 en het verhaal is spannend en leuk om te lezen. Met de nodige bijzondere karakters inbegrepen in het hele verhaal.
Anaïd en Django hebben een pakkend en actueel verhaal geschreven.. Want ookal is het fictie, het laat je wel nadenken over wat al die digitale gadgets doen met ons brein en welk effect ze op ons hebben.. hoe verslavend ze zijn. Het is mooi om te zien hoe er over dit verhaal is nagedacht.. en verder nagedacht. Alles bij elkaar klopt gewoon. De onderwerpen die voorbij komen zetten je echt aan het denken. Elk onderwerp en voorstanders en tegenstanders en ik vind het in dit boek erg fijn dat beide kanten belicht worden. Natuurlijk gaat het enigszins de realiteit voorbij, maar dit boek maakt je als jonge lezer wel een stuk meer bewust van wat er om je heen gebeurt en mogelijk is met technologie. Wat mij betreft een must-read voor de jongeren, juist omdat het zoveel raakvlakken heeft met actuele onderwerpen.
Ook het gedrag van Koen klopt helemaal met zijn leeftijd. Hij heeft dromen die hij wil najagen, heeft leuke en minder leuke leraren op school en boven alles.. meisjes... hoe gedraag je je tegenover meisjes? En wat als je een meisje ineens leuk gaat vinden en samen moet werken met datzelfde meisje? Meisjes lijken net aliens op de leeftijd die Koen heeft op het moment van het verhaal en alles klopt aan zijn gedrag, zijn gevoel en zijn gedachten. Echt erg goed gedaan!
Ik vond de nadruk op muziek, gedicht en het raken van je ziel een heel mooi thema in het boek. Ik hou van de muziek van vroeger. De muziek met echte instrumenten, zelfverzonnen teksten en de muziek die recht je ziel in gaat. En gedichten hebben ook mijn voorliefde. Dus eigenlijk alles aan dit boek lag me gewoon erg goed.
Mijn enige minpuntje zat hem in de lay-out van het E-book zelf. Er zaten namelijk geen witregels tussen de stukken waarin er wat tijd voorbij ging en de bladzijdes sloegen bijzonder traag om. Ik dacht nog dat het aan mijn E-reader lag, maar bij andere boeken had ik er geen last van. Deze twee dingen waren wel wat jammer. Ik merkte namelijk dat het best wel verwarrend was om aan één stuk door te lezen binnen een hoofdstuk als er elke keer een periode van tijd wordt overgeslagen zonder dat er een aanduiding of witregel aanwezig is.
Ik geef 'Koen en de hersenhack' 3,75 sterren!
~ Live Your Life Reading
Toen ik de omschrijving van dit boek zag, wist ik meteen dat ik mee wilde doen aan de blogtour. het idee dat er een hersenhack bestaat die de acties van mensen onder controle houdt en bepaalt wat mensen doen, leek me ontzettend gaaf om te lezen, maar ook enorm eng om in het echt mee te maken. Dit genre ligt me echt helemaal! de mensheid onder controle houden door middel van digitale snufjes en verslaving... JA! (Niet in het echt uiteraard). Ik moet zeggen dat de tekst op de omslag van het boek me dan weer niet meteen trok, maar dat heb ik wel vaker, vraag me niet waarom. Ik weet het namelijk niet.
Het boek trekt je meteen mee in het verhaal van Koen, een 12-jarige jongen die niet helemaal meekomt op school, gepest wordt, geen games speelt en overal een beetje buiten lijkt te vallen. Dit alles heeft natuurlijk een reden, en één van die redenen is dat Koen epilepsie heeft. Eindelijk eens een ziekte die niet erg veel beschreven wordt in boeken! Tijdens het verhaal kom je erachter waarom deze ziekte zo belangrijk is voor de rode draad, maar hoe fijn is het om ook epilepsie een gezicht te geven in boeken? En dan niet alleen de vervelende dingen, maar ook de (eventuele) pluspunten.
Koen merkt dat er om hem heen rare dingen gebeuren en het verhaal wordt alleen maar vreemder en vreemder. Dorpsbewoners gedragen zich raar, lijken soms wel in een soort van trance en iedereen is alleen nog maar bezig met "Verbonden zijn". Wat is er allemaal aan de hand?
"Samenwerken is niet leuk als het een verplichting is. Maar als je er samen voor kiest om samen te werken, is het dan nog steeds zo stom? Is verbinding dan nog steeds zo erg?"
Dit boek is van begin tot einde een echte weglezer. Hij past qua genre helemaal bij kinderen vanaf een jaar of 11/12 en het verhaal is spannend en leuk om te lezen. Met de nodige bijzondere karakters inbegrepen in het hele verhaal.
Anaïd en Django hebben een pakkend en actueel verhaal geschreven.. Want ookal is het fictie, het laat je wel nadenken over wat al die digitale gadgets doen met ons brein en welk effect ze op ons hebben.. hoe verslavend ze zijn. Het is mooi om te zien hoe er over dit verhaal is nagedacht.. en verder nagedacht. Alles bij elkaar klopt gewoon. De onderwerpen die voorbij komen zetten je echt aan het denken. Elk onderwerp en voorstanders en tegenstanders en ik vind het in dit boek erg fijn dat beide kanten belicht worden. Natuurlijk gaat het enigszins de realiteit voorbij, maar dit boek maakt je als jonge lezer wel een stuk meer bewust van wat er om je heen gebeurt en mogelijk is met technologie. Wat mij betreft een must-read voor de jongeren, juist omdat het zoveel raakvlakken heeft met actuele onderwerpen.
Ook het gedrag van Koen klopt helemaal met zijn leeftijd. Hij heeft dromen die hij wil najagen, heeft leuke en minder leuke leraren op school en boven alles.. meisjes... hoe gedraag je je tegenover meisjes? En wat als je een meisje ineens leuk gaat vinden en samen moet werken met datzelfde meisje? Meisjes lijken net aliens op de leeftijd die Koen heeft op het moment van het verhaal en alles klopt aan zijn gedrag, zijn gevoel en zijn gedachten. Echt erg goed gedaan!
Ik vond de nadruk op muziek, gedicht en het raken van je ziel een heel mooi thema in het boek. Ik hou van de muziek van vroeger. De muziek met echte instrumenten, zelfverzonnen teksten en de muziek die recht je ziel in gaat. En gedichten hebben ook mijn voorliefde. Dus eigenlijk alles aan dit boek lag me gewoon erg goed.
Mijn enige minpuntje zat hem in de lay-out van het E-book zelf. Er zaten namelijk geen witregels tussen de stukken waarin er wat tijd voorbij ging en de bladzijdes sloegen bijzonder traag om. Ik dacht nog dat het aan mijn E-reader lag, maar bij andere boeken had ik er geen last van. Deze twee dingen waren wel wat jammer. Ik merkte namelijk dat het best wel verwarrend was om aan één stuk door te lezen binnen een hoofdstuk als er elke keer een periode van tijd wordt overgeslagen zonder dat er een aanduiding of witregel aanwezig is.
Ik geef 'Koen en de hersenhack' 3,75 sterren!
~ Live Your Life Reading
1
Reageer op deze recensie
