"Ergens verwachtte ik een teleurstelling"

Deel 8 van de Gina Harte serie alweer... Helaas ben ik net een zeef als het aankomt op het onthouden van inhoud van de boeken die ik lees. Dus ik kan inmiddels bijna de hele serie wel weer opnieuw lezen. Ik moet misschien leren om series in één keer te lezen, misschien blijft er dan wat hangen. Maargoed, gelukkig heb ik mijn eigen recensies nog enigszins als geheugen steuntje.

Afgelopen boeken was Gina Harte heel veel in de hoofdrol. Niet alleen letterlijk als perspectief, maar ook omdat ze eigenlijk constant in het middelpunt van de verhalen heeft gestaan en er heel veel om haar heen gebeurde. Ik ging dus een klein beetje met een dubbel gevoel dit boek in. Ik vind de verhalen van Gina Harte heel erg leuk, maar besefte me ook dat als Gina weer alle ellende over zich heen zou krijgen, de geloofwaardigheid van haar karakter wat ten onder zou gaan. En omdat ze al 7 delen wel in de hoofdrol zit, verwachtte ik ergens een beetje een teleurstelling. Ben ik daar even op teruggekomen zeg... pfoeh...

Als allereerst is de schrijfstijl van Carla Kovach weer zoals die altijd is. Makkelijk, toegankelijk, beeldend en een tikje emotioneel neergezet. Je leeft veel in het hoofd van de karakters die een perspectief hebben in het verhaal waardoor emoties heel goed over komen. Ook deze keer was er weer een perspectief van de dader. Dit zijn de stukken die ik vaak het meest interessant vind, omdat je dan in het hoofd van een dader kan kijken en meer meekrijgt dan wanneer je van buitenaf meekijkt. Dit karakter had ook nog een heel interessant psyche, wat het leuk maakte om mee te lezen en Kovach wist er zelfs voor te zorgen dat ik wat sympathie kreeg voor deze dader.

Qua verhaal, zoals ik al zei, verwachtte ik een beetje een tegenvaller. Ik wil niks spoilen aan het verhaal, maar ik had verwacht dat Gina weer alle ellende zou meemaken, dus daar zat ik op een gegeven moment wat tegen op te hikken. Tot mijn (HELE GROTE) verbazing was Gina helemaal geen doelwit en was het een enorme verrassing om te lezen wat er allemaal gebeurde. Laten we het zo zeggen.. Carla Kovach heeft ons allemaal op een dwaalspoor gegooid en het kost een enorm oplettende lezer om deze twist aan te zien komen. Ik was ontzettend positief verrast en hield meteen weer helemaal van het boek. Je merkt wel dat Gina rustiger lijkt. Ja, ze wordt regelmatig herinnerd aan haar ex, Terry, maar tegelijkertijd merk je dat ze niet steeds op het randje van een inzinking staat en dat het lijkt alsof ze heel langzaam maar zeker toch een beetje de verwerking in gaat. Misschien is dat omdat ze niet in de spotlights staat in dit deel van de serie, maar het deed me wel goed dat ze er minder last van had. Ze verdient het om het wat los te kunnen laten en te kunnen leven en functioneren. Hopelijk is dit een doorzettende lijn in de komende boeken!

Ook als het om de dader gaat heeft Kovach een geweldig verhaal neergezet. Ze is er enorm goed in om verschillende verdachten op te zetten, om er vervolgens achter te komen dat de dader onder je neus heeft geschuild. het puzzelen is erg leuk. Het namen opschrijven, wegstrepen, toch weer opschrijven en dan helemaal verrast te worden. De dader noemt zichzelf op een gegeven moment een Frankenstein. Deze benaming vond ik zeer passend. Hij is dan geen wetenschapper, maar als je weet waarom hij jonge vrouwen ontvoert (en vermoord) dan zie je dat hij iemand probeert te scheppen naar het beeld dat hij in zijn hoofd heeft, dat hij iemand tot leven probeert te wekken en dat lijkt toch wel enorm veel op een Frankenstein. Het is ook erg leuk dat je als lezer al veel meer weet dan Gina en haar team, maar dat je toch nog 1000 vragen in je hoofd blijft hebben. Dat houdt het verhaal interessant en spannend.

Kovach weet heel goed hoe ze plots moet schrijven, hoe ze tijd kan rekken, hoe ze spanning kan opbouwen en neemt overal precies genoeg tijd voor. Ik weet nog dat ik in deel 1 zei dat er heel vaak een briefing werd gehouden en dat dat wat saai was, terwijl het best logisch is dat de politie constant overleg moet plegen om elkaar op de hoogte te houden. In deel 8 is de hoeveelheid briefings als gereduceerd en ondanks dat ik het nut van deze overleggen dus zeer zeker wel snap, is het toch een opluchting dat dit onderdeel van het onderzoek net iets minder wordt belicht nu.

Het is ook fijn om te wat kleinere karakters steeds iets beter te leren kennen. Ik hoop dat dat in de komende delen nog iets meer wordt.

'Hij ziet jou' heeft het bij mij weer voor elkaar gekregen om me van begin tot einde op het puntje van mijn stoel te houden en me volledig op het verkeerde spoor te zetten (En dat terwijl ik inmiddels weet dat ze altijd een dader verstopt tussen de regeltjes door). Ik zag dit totaal niet aankomen. Dit hele verhaal was interessant en goed in elkaar gezet. Compleet geslaagd dus!

Mijn enige kleine minpuntje was is dat er vaak in het verhaal wordt aangeduid dat er een heel belangrijke tip of ontdekking is geweest en dat vervolgens de genoemde ontdekking echt niet zo schokkend of belangrijk was. Ja... Ik weet het.... Zo vaak wordt je als politie teleurgesteld.. Zo vaak loop je in een valkuil of tegen een deur aan. Ik weet het.. Maar ik hoop toch elke keer weer op iets baanbrekends, op een echte doorbraak.. en dan is het gewoon drie keer niks. En okay... Briggs en Gina... Kom op jongens... Ik wil dat het nu gewoon een keer echt aan of uit is. Het is net een knipperlicht dat doorslaat. Die twee zijn echt niet te geloven gewoon. Wat een frustratie. Ze passen zo goed bij elkaar, maar dat geduw en getrek....

Ik vond het verhaal verder helemaal geweldig en geef 'Hij ziet jou' dan ook 4,75 sterren!

~ Live Your Life Reading