Net niet helemaal zoals ik had gehoopt

Als allereerst, een grote dank naar uitgeverij Zilverspoor voor het mogen ontvangen van dit recensie-exemplaar. Ik had me opgegeven voor de blogtour en uiteraard (Inmiddels zijn zowel jullie als ikzelf niet meer anders gewend) redde ik het niet om op tijd klaar te zijn met lezen. Maar nu hij dan toch eindelijk uit: "Woest water". Dit boek sprak me meten aan. Het feit dat het boek zich op een plaat afspeelt die voornamelijk bestaat uit water, de bovengenoemde vloedgolf, magie, een heel stelsel van planeten met allerlei soorten wezens die wij hier niet kennen, voor mij is dat echt een grote trekpleister. Ik ben normaal geen high-fantasy lezer, niet omdat ik het niet luek vind, maar omdat mijn interesse momenteel even ergens anders ligt. Het feit dat in dit boek thema's voorkomen die ook in het dagelijks leven voorkomen en het feit dat het iets dystopisch heeft, was voor mij genoeg reden om me aan te melden.

Ik had in het begin erg hoge verwachtingen van het boek. Zodra ik begon met lezen schreef ik namelijk op dat de schrijfstijl erg fijn was. Ook de andere wezens, planeten en manier van leven spraken me erg aan en ik verwachtte een heel mooi en magisch verhaal, vol met emotie, maar ook vol met strijd.

In één ding had ik gelijk, De schrijfstijl was fijn en vlot en het boek las makkelijk weg. Het wordt geschreven vanuit meerdere perspectieven, waaronder Astar, de hybride, zijn vrienden en ook vanuit de magische alliantie, waardoor je vanuit 2 kanten eigenlijk naar elkaar toe leest en stukje bij beetje de puzzelstukjes op hun plek kan leggen en ook toeleeft naar het moment dat de twee personages om wie het verhaal draait elkaar gaan ontmoeten.

Ik was heel erg enthousiast over dit verhaal. De 'kinderen' in dit verhaal zijn ongeveer 19 jaar oud, dus ik verwachtte geen kinderboek, wat me altijd goed doet. Meer richting Young Adult eigenlijk. Het feit dat er een weeskind in zit met zijn hele eigen verhaal, sprak me aan. Het deel van magie was voor mij veelbelovend, en de milieukwestie die zich ook afspeelt in dit verhaal maakt dit boek actueel en interessant.

Helaas moet ik echter meedelen dat het boek me enigszins is tegengevallen. Zo enthousiast als ik het boek startte, zoveel moeite had ik om het te eindigen. En dat komt eigenlijk door de volgende dingen. Waar ik een Young Adult verwachtte (Ik kon nergens vinden voor welke doelgroep dit boek precies is), kwam ik erachter dat het meer op een kinderboek leek met meer heftige momenten. Waarom het voor mij meer een kinderboek was? Vooral omdat er hele korte snelle momenten waren met strijd, heftige stukjes en vraagstukken, maar deze waren te kort om lang de spanning vast te houden. Het boek las voor mij gewoon alsof de hoofdpersonen nog heel jong waren, alsof ze 12 of 13 waren in plaats van 19 door de manier waarop de dingen ervaarden. Daarnaast merkte ik zoals ik hierboven zei, dat er in de momenten dat je veel emotie verwachtte, waar het verhaal echt spannend of heftig zou moeten worden, dat deze momenten snel werden weggeschreven en er weinig aandacht was voor de emotionele impact. Er gebeuren echt heftige dingen in dit boek. En behalve het feit dat het trauma gedeelte wel goed is uitgebeeld, had ik gewoon het gevoel dat de momenten die juist de aandacht verdienden, niet alle aandacht kregen die ze hadden moeten krijgen. Op de één of andere manier kon ik het gevoel en de sfeer niet goed meepakken op veel momenten waardoor het boek voor mij een hele lange zit werd waar ik vooral zo snel mogelijk mee klaar wilde zijn.

En dat is zonde... Want dit verhaal is deel van een serie met drie tweeluiken (Deze komen nog uit in de toekomst), en het heeft ontzetten veel potentie. Het had alle elementen die ik zoek in een boek, en toch miste ik iets waardoor het lezen voor mij deze keer geen plezier gaf. Soms is een boek ook gewoon niet jouw boek.

De opbouw is opzich prima, de perspectieven zorgen ervoor dat je ergens naartoe leeft, de karakters zijn leuk en uniek. Alleen bij mij bleef de spanning en het gevoel heel erg op de achtergrond en voelde het boek aan als bedoeld voor jonge lezers (Afgezien van dat er dus wel bloedvergieten zijn en trauma onderwerpen voorbij komen).

Voor mij was 'Woest water' dus helaas niet het grootste succes. Ik vond het concept geweldig, ik vond het verhaal interessant en ik vind het het ook zeker waard om verder te lezen in deze serie omdat de karakters heel interessant zijn, maar ik hoop voor een volgend boek toch wel heel erg dat er meer emotie in de verhalen komt en dat de belangrijke momenten net iets meer nadruk en aandacht krijgen.

Voor mij krijgt 'Woest water'2.75 sterren!

~ Live Your Life Reading